دو کلمهی «فرخنده» و «خجسته» در عربی به (محمّد و محمود) ترجمه میشود و این هر دو اسم، نام مبارک حضرت مهدی ـ علیه السّلام ـ میباشد، و شاید هم اشاره به «محمّد» و «احمد» باشد؛ زیرا در روایات اسلامی وارد شده است که حضرت مهدی ـ علیه السّلام ـ دو نام دارد، یکی مخفی و دیگری ظاهری است، نامی که مخفی است «احمد» و آن که ظاهر است «محمد» میباشد.
در این زمینه، در حدیثی از امیر مؤمنان علی ـ علیه السّلام ـ روایت شده است که بر فراز منبر فرمود:
«مردی از دودمان من در آخر الزمان ظهور میکند که رنگش سفید مایل به سرخی ـ گندم گون ـ و شکمش کمی چاق و برآمده؛ رانهایش پهن، استخوان شانههایش درشت، در پشت وی دو خال است: یکی به رنگ پوست بدنش و دیگری شبیه خال پیامبر اکرم ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ است. و نیز دو نام دارد: یکی مخفی و دیگری ظاهر، نامی که مخفی است «احمد» و آن که ظاهر است «محمّد» میباشد. چون پرچم خود را به اهتزاز درآورد، شرق و غرب جهان را روشن سازد و دست بر سر مردم گذارد، پس دل مؤمنان از آهن قویتر گردد، خداوند، نیروی چهل مرد به آنان عطا فرماید، مردهای نیست که (با ظهور او) شادی به دل و قبرش راه نیابد، ارواح آنها در قبور به دیدار یکدیگر میروند و قیام حضرت قائم ـ علیه السّلام ـ را به همدیگر مژده میدهند.»[1]
اما تعیین مدّت دولت مهدی ـ علیه السّلام ـ و همچنین تفسیر «کرور» به چهار هزار سال با روایات اسلامی و اصطلاحات ریاضی توافق ندارد؛ زیرا در روایات اسلامی در مورد مدت حکومت حقّه به اختلاف سخن رفته و به طور قطع مدت حکومت آن حضرت مشخص نیست، و کرور نیز طبق اصطلاحات ریاضی در زمان گذشته عبارت از پانصد هزار است که با تفسیر مذکور موافقت ندارد.
هـ ) بشارت ظهور حضرت ولی عصر ـ علیه السّلام ـ در کتاب «دید»
در کتاب «دید» که از کتب مقدسهی هندیان است بشارت ظهور مبارک حضرت ولی عصر ـ علیه السّلام ـ چنین آمده است:
«پس از خرابی دنیا، پادشاهی در آخر الزمان پیدا شود که پیشوای خلایق باشد، و نام او «منصور» باشد و تمام عالم را بگیرد، و به دین خود درآورد، و همه کس را از مؤمن و کافر بشناسد، و هر چه از خدا بخواهد برآید.»[2]
در برخی از روایات اسلامی، ائمّهی معصومین ـ علیهم السّلام ـ «منصور» را یکی از اسامی مبارک حضرت مهدی ـ علیه السّلام ـ خوانده، و آیهی شریفهی: «وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِیِّهِ سُلْطاناً فَلا یُسرِفْ فِی القَتلِ اِنَّهُ کانَ مَنْصوراً»[3] را به آن حضرت تفسیر نمودهاند که آن یگانه باز ماندهی حجج الهی، , ولیّ خون مظلومان و منصور و مؤیّد من عند الله است.
و در همین رابطه در ضمن حدیثی از امام باقر ـ علیه السّلام ـ روایت شده است که فرمود:
«القائِمُ مِنّا مَنصُورٌ بالرُّعْبِ، مُؤیَّدٌ بِالنَّصْرِ، تُطوی لَهُ الأرضُ، وَ تَظهَرُ لَهُ الکُنُوزُ، وَ یبلغ سُلطانُهُ المَشرَقَ وَ المَغرِبَ.»[4]
«قائم ما به وسیلهی رعب (در دل دشمنان) یاری میشود، و با نصرت الهی تأیید میگردد، زمین زیر پایش پیچیده میشود، و گنجهای زمین برای او ظاهر میشود، و دولت او به شرق و غرب عالم میرسد».
و) بشارت ظهور حضرت قائم ـ علیه السّلام ـ در کتاب «دادتگ»
در کتاب «دادتگ» که از کتب مقدّسهی برهمائیان هند است، بشارتظهور مبارک حضرت «قائم ـ علیه السّلام ـ » چنین آمده است:
«بعد از آن که مسلمانی به هم رسد، در آخر الزمان، و اسلام در میان مسلمانان از ظلم ظالمان و فسق عالمان و تعدّی حاکمان و ریای زاهدان و بیدیانتی امینان و حسد حاسدان بر طرف شود و به جز نام از آن چیزی نماند، و دنیا مملو از ظلم و ستم شود، و پادشاهان، ظالم و بیرحم شوند، و رعیّت بیانصاف گردند و در خرابی یکدیگر کوشند و عالم را کفر و ضلالت و فساد بگیرد، دست حق به در آید، و جانشین آخر «ممتاطا»[5] ظهور کند و مشرق و مغرب عالم را بگیرد و بگردد همه جا (همهی جهان را) و بسیار کسان را بکشد و خلایق را هدایت کند، و آن در حالتی باشد که ترکان، امیر مسلمانان باشند، و (او) غیر از حق و راستی از کسی قبول نکند.»[6]
آنچه در این بشارت و بشارتهای قبلی در مورد ظهور مبارک حضرت مهدی ـ علیه السّلام ـ آمده است، اکثر آنها بدون کم و کاست با روایات اسلامی منطبق است، و ممکن است؛ برخی تصوّر کنند که شاید بعضی از مطالب این پیشگویی کمی اغراقآمیز باشد، ولی باید توجّه داشت که همهی فرازهای این پیشگویی که در ضمن، تعدادی از علایم ظهور را نیز بر شمرده است در بسیاری از روایات اسلامی آمده و حتّی در دو حدیث بسیار مفصّل و طولانی که از رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ و امام صادق ـ علیه السّلام ـ در مورد حوادث قبل از ظهور از آن دو بزرگوار نقل شده به نفصیل سخن رفته است که ما به جهت اختصار از نقل آنها صرف نظر مینماییم، و علاقهمندان میتوانند به منابعی که در پاورقی آوردهایم، مراجعه فرمایند.[7]
ز) بشارت ظهور حضرت حجت الله ـ علیه السّلام ـ در کتاب «ریگ ودا»
در کتاب «ریگ ودا» که یکی از کتب مقدّسه هند است، بشارت ظهور حضرت حجت الله ـ علیه السّلام ـ چنین آمده است:
«ویشنو، در میان مردم ظاهر میگردد... او از همه کس قویتر و نیرومندتر است... در یک دست «ویشنو» (نجات دهنده) شمشیری ماننده ستارهی دنبالهدار و دست دیگر انگشتری درخشنده دارد هنگام ظهور وی، خورشید و ماه تاریک میشوند و زمین خواهد لرزید.»[8]
در این بشارت، از ظهور انسانی ممتاز و با عظمت و برخی از نشانههای ظهور وی سخن رفته است که در وقت ظهور با شمشیر آتشبار که بسان ستارهی دنبالهدار است، قیام میکند. و این تعبیر (یعنی: قیام با شمشیر) تعبیر دقیق و لطیفی است که مضمون آن در رابطه با ظهور حضرت ولی عصر ـ علیه السّلام ـ در احادیث اسلامی نیز آمده است.
زیرا بر اساس نصوص وارده و روایات متواترهی اسلامی، ظهور مبارک آن یگانه منجی بشریّت و مظهر قدرت خداوندی که برای نجات انسانها از شرک، کفر، بت پرستی، ظلم و بیدادگری، و انحراف از جادهی حق و حقیقت قیام خواهد کرد، با شمشیر خواهد بود.
در این زمینه، در حدیثی از امام صادق ـ علیه السّلام ـ روایت شده است که در تفسیر آیه شریفهی:
«وَلَنُذِیْقَنَّهُمْ مِنَ العَذابِ الأَدَنی دُوْنَ العَذابِ الأَکْبَر»[9]
فرمود:
«اَلأدنی: القَحطُ وَ الجَدِبْ، وَ الأکبَرُ: خُرُوجُ القائِمِ المَهْدِیّ ـ علیه السّلام ـ بِالسَّیفِ فِی آخِرِ الزَّمان»[10]
«عذاب پستتر، قحطی و خشکسالی است، و عذاب بزرگتر قیام مهدی ـ علیه السّلام ـ در آخر الزمان است.»
بنابراین، شکّی نیست که منظور از ظهور آن انسان ممتاز در بشارت مذکور، همان وجود مقدس قائم آل محمد ـ علیه السّلام ـ است که با شمشیر قیام میکند.
پیروی از حضرت مسیح ـ علیه السّلام ـ که به نماز حضرت مهدی ـ علیه السّلام ـ اقتدا میکند، با آن حضرت بیعت و موافقت خواهند کرد.
آری! این مطلب مسلّم است که (حضرت) مسیح ـ علیه السّلام ـ در آن قیام جهانی از همکاران و پیروان حضرت مهدی ـ علیه السّلام ـ خواهد بود، چنان که روایات متواترهی اسلام و همچنین آیاتی از انجیل که به نزول (حضرت) مسیح ـ علیه السّلام ـ در زمان آخرین بشارت میدهد بر این دعوا گواه است.»[11]
خوانندهی گرامی! آنچه تا به اینجا گفته شد توضیح فرازی از بشارت کتاب «ریگ ودا» از کتب مقدس هند در مورد قیام منجی بشر حضرت ولی عصر ـ علیه السّلام ـ بود که با استفادهی از آیات و روایات اسلامی به صورت مختصر بیان گردید.
و امّا سایر فرازهای بشارت مزبور، در ضمن روایاتی که در آینده از زبان مبارک پیامبر عظیم الشأن اسلام و سایر ائمّه معصومین ـ علیهم السّلام ـ بازگو خواهیم نمود کم و بیش به تفصیل خواهد آمد، و از این رو، چیزی در اینجا به آن اضافه نمیکنیم و تفسیر آن را به دست روایاتی که بعداً خواهیم آورد، میسپاریم.
ح) بشارت ظهور آخرین حجّت خدا ـ علیه السّلام ـ در کتاب «شاکمونی»:
در کتاب «شاکمونی» که از کتب مقدّسهی هندیان میباشد و به اعتقاد کفرهی هند، پیغمبر صاحب کتاب است و میگویند: وی بر اهل خطا و ختن مبعوث بوده است، بشارت ظهور آخرین حجّت خدا حضرت ولی عصر ـ علیه السّلام ـ چنین آمده است:
«پادشاهی و دولت دنیا به فرزند سیّد خلایق دو جهان «گشن» بزرگوار تمام شود، و او کسی باشد که بر کوههای مشرق و مغرب دنیا حکم براند و فرمان کند، و بر ابرها سوار شود، و فرشتگان کارکنان او باشند، و جنّ و انس در خدمت او شوند، و از «سودان» که زیر خط «استوا» است تا سرزمین «تسعین» که زیر قطب شمالی است و ماورای بحار و ماورای اقلیم هفتم و گلستان ارم تا باغ شداد را صاحب شود، و دین خدا یک دین شود و دین خدا زنده گردد و نام او «ایستاده» باشد، و خداشناس باشد.»[12]
«گشن» در لغت هندی نام پیامبر اسلام ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ است که در این بشارت فوق، فرزند برومند وی را به نام «ایستاده» و «خداشناس» نامیده، چنان که شیعیان او را «قائم ـ علیه السّلام ـ » و حضرت مهدی ـ علیه السّلام ـ میخوانند.
و اما موضوع سوار شدن آن حضرت بر ابرهای آسمان که در این بشارت آمده است، یکی از بزرگترین امتیازات آن موعود مسعود است که نه تنها در بشارت فوق و مکرّراً در بشارتهای انجیل از آن سخن رفته است؛ بلکه در روایات متواترهی اسلامی نیز به صورت یک امر جدّی و خارق العاده مطرح گردیده است.
زیرا پیامبر اکرم ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ و امامان معصوم ـ علیهم السّلام ـ در مواردی که از ظهور مبارک آن ولی مطلق الهی سخن راندهاند، سیر و حرکت آن مصلح بزرگ جهانی را در ایّام ظهور خارق العاده دانسته، و به پیروان خود مژده دادهاند که حضرت مهدی ـ علیه السّلام ـ با قدرت و حلال در حالی که بر ابرهای آسمان سوار است، ظهور خواهد فرمود.
پی نوشت:
-
[1] . بحارالانوار، ج51، ص35، ح4.
-
[2] . بشارات عهدین، ص245؛ او خواهد آمد، ص66؛ علائم الظهور کرمانی، ص18.
-
[3] . سورهی اسراء، آیهی 33، جهت اطلاع بیشتر به کتاب المحجّه ص127 ـ 129 مراجعه فرمایید.
-
[4] . بحارالانوا، ج52، ص191، ح24؛ بشاره الاسلام، ص99؛ و منتخب الاثر، ص292.
-
[5] . ممتاطا: در زبان هندی به معنی «محمد» است.
-
[6] . علائم الظهور کرمانی، ص18 ـ او خواهد آمد، ص80.
-
[7] . بحارالانوار، ج6، ص306 از رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ و ج52، ص254 از امام صادق ـ علیه السّلام ـ کافی، ج8، ص36، 42 ـ مهدی موعود، ص1036، 1045 و بسیاری از منابع دیگر از تفسیر و حدیث.
-
[8] . او خواهد آمد، ص65 به نقل از کتاب ریگ ودا، ماندالای، 4 و 16 و 24.
-
[9] . سورهی سجده، آیهی 21.
-
-
[11] . بشارات عهدین، ص259.
-
[12] . همان، ص242 ـ علائم الظهور کرمانی، ص17 ـ او خواهد آمد، ص65. ظهور حضرت مهدی (عج) از دیدگاه اسلام و مذاهب و ملل جهان