13 فروردین 1397, 11:40
زنی فرزندش را نزد رسول خدا(ص) آورد و گفت: یا رسول الله دوست دارم بچه ام روی زانوی شما بنشیند، دست بر سرش بکشید و برایش دعا کنید. پیامبرخدا(ص) هم با روی باز، بچه را گرفت و روی زانو نشاند. در همان حال بچه ادرار کرد. زن بسیار ناراحت شد و با شرمندگی خواست بچه را از دامن پیامبر گرامی(ص) بردارد. حضرت با خوشرویی تمام درحالی که تبسمی بر لب داشت، فرمود: «کارش نداشته باش. بگذار با آرامش خاطر ادرار کند. لباس من با اندکی آب پاک میشود ولی این خشونت تو او را آزار میدهد و بر تربیت او تاثیر بد میگذارد، برای او فرق نمی کند، زمین یا دامن من فرقی نمیکند، او باید ادرار کند. شما که خشونت در مقابل کار طبیعیاش نشان میدهید، این بچه را عقده دار میکنید و او دلیل این خشونت را هم نمیفهمد و تا آخر عمرش بیمار میشود. لباس من با کمی آب پاک میشود ولی این عقده در جان این بچه تا آخر عمرش میماند.»
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان