نویسنده: عباسعلی کامرانیان
قوم عصیانگر و فاسق
از حکیمی پرسیدند: در بین اقوام گذشته و حال، چه قومی نابکارتر است؟ حکیم اندکی تامل نمود و اظهار داشت: خداوند متعال میداند!
گفتند: معلوم است که خداوند بهتر و دقیقتر و کاملابر همه امور مطلع است ما نظر شما را پرسیدیم.
حکیم گفت: از گزارشهای قرآن مجید میتوان فهمید که اقوام: نوح، هود، لوط، فرعونیان، ثمود، اصحاب سبت، قوم صالح، اصحاب اخدود و...
گفتند: از بین اینها کدامیک نابکارتر بودهاند؟
حکیم گفت: خدا عالم است اما به نظر میرسد که گروهی از بنی اسرائیل که در ظاهر خود را یهودی و مومن به خدا و حضرت موسی (ع) میدانستند اما در باطن از هوا و هوسهای خویش پیروی میکردند. از همه نابکارترند زیرا حضرت موسی (ع) آنها را فاسق و گناهکار و نافرمان نامیده و خداوند متعال نیز بر این ویژگی آنها صحه گذارده است.
گفتند: سند این سخن شما چیست؟
حکیم اظهار داشت: خداوند سبحان در آیات متعدد قرآن مجید به این حقیقت اشاره فرموده است از جمله میتوان به آیات 26 تا 24 سوره مائده اشاره کرد که میفرماید:
قالوا یا موسی انالن ندخلها ابدا مادموا فیها فاذهب انت و ربک فقا تلااناهاهنا قاعدون. قال رب انی لااملک الانفسی واخی فا فرق بیننا و بین القوم الفاسقین قال فانها محرمه علیهم اربعین سنه یتیهون فی الارض فلاتاس علی القوم الفاسقین.
(بنی اسرائیل) گفتند: ای موسی! تا آنها در آنجا هستند ما هرگز وارد نخواهیم شد؛ تو و پروردگارت بروید (و با آنها بجنگید) ما همین جا نشسته ایم (تا جنگ تو و خدا با دشمنان ما تمام شود آن گاه ما وارد آنجا میشویم!!)
(موسی) گفت: پروردگارا! من فقط اختیار خود و برادرم را دارم (و اینها گوش به حرفم نمیدهند) میان ما و این جمعیت گناهکار، جدایی بینداز! خداوند (به موسی) فرمود: این سرزمین (مقدس) تا چهل سال بر آنها ممنوع است (و به آن نخواهند رسید)؛ پیوسته در بیابان سرگردانند؛ و درباره (سرنوشت اسفبار) این جمعیت فاسق (نیز) غمگین نباش (که حقشان است)!
گفتند: ای حکیم! اکنون از بین رفتهاند و دیگر جز نامی از آنها باقی نیست.
حکیم گفت: فرزندانشان موجودند.
گفتند: چه کسانی هستند؟
گفت: صهیونیسم کافر قاتل و ستمکار! همان کسانی که یک ملت را کشتند و آواره کردند و شکنجه نمودند و به صغیر و کبیر آنها رحم نکردند و اصلا طبق اعتقادات سیاسی خود، غیر از صهیونیسم را آدم نمیدانند!
پرسیدند که: سرنوشت یاغی ترین قوم تاریخ چه خواهد شد؟
حکیم گفت: به حول و قوه الهی، به سختی در هم کوبیده میشوند...
فاذا جاء وعد الاخره لیسوا وجوهکم و لیدخلوا المسجد کما دخلوه اول مره و لیتبروا ما علوا تتبیرا. و هنگامی که وعده دوم فرا رسد (آنچنان دشمن بر شما (بنی اسرائیل=صهیونیسم) سخت خواهد گرفت که) آثار غم و اندوه در صورتهایتان ظاهر میشود و داخل مسجد (الاقصی) میشوند، همان طور که بار اول وارد شدند؛ و آنچه را زیر سلطه خود میگیرند، در هم میکوبند.
روزنامه کیهان، شماره 19769، 27/7/89، صفحه 6