3 خرداد 1395, 22:42
پيامبر اکرم(ص) در روايتي مي فرمايد: خداوند در آسمان هفتم فرشته اي را نصب فرموده است که به آن «داعي» (ندادهنده) گفته مي شود. پس هنگامي که ماه رجب وارد ميشود، اين فرشته هر شب تا به صبح ندا مي دهد، خوشا به حال اهل ذکر! خوشا به حال اهل طاعت! اين ملک مي گويد: اي مردم! امشب خدا مي گويد: «انا جليس من جالسني» من هم نشين کسي هستم که با من هم نشين باشد. «و مطيع من اطاعتي» من از کسي اطاعت مي کنم که از من اطاعت کند. يعني هر چه بخواهي به تو مي دهم. «و غافر من استغفرني» هر که از من طلب غفران و بخشش کند او را مي آمرزم. «الشهر شهري» اين ماه، ماه من است، ماه رجب ماه خداست، بنده هم بنده من است و رحمت، رحمت من است. رحمت من فراگير است. هر کس در اين ماه مرا بخواند، جوابش را مي دهم، و هر کس در اين ماه از من چيزي درخواست کند به آن عطا مي کنم. و هر کس از من طلب هدايت کند، هدايتش مي کنم. اين ماه را ريسماني بين خود و بنده ام قرار دادم، اگر کسي در ماه رجب به اين حبل و ريسمان اعتصام پيدا کند به من خواهد رسيد.(1).
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان