13 مهر 1394, 13:51
انس با امام رضا(علیه السلام)
رابطه خاص این عالم عامل، با حضرت رضا(علیه السلام) خود حدیث مفصلى است. او با علاقه و سعى وافر، هر صبحگاهان به حرم ولى نعمت خود مشرف مى شد و پس از زیارت، در پایین پاى ضریح مطهّر، به نجوا و گریه مى نشست و تا آخر عمر پربرکتش، با وجود کهولت سن و ضعف بنیه، این عادت را ترک نکرد.
در مصاحبه اى که از وى تقاضا شده بود تا مقدارى از کرامات حضرت رضا(علیه السلام) را بیان کند، فرمود: کرامات حضرت فراوان است که به سه نمونه آن اشاره مى کنم:
«یادم مى آید یک نفرى که تُرک بود و دو چشم او آب آورده بود و کور شده بود، زمان بیناییش هم من او را دیده بودم به حرم حضرت رضا(علیه السلام)آمده بودهمانطورى که در اطراف ضریح مطهّر دور مى زد، با ناراحتى سرش را به ضریح زد و چشم هایش خوب شد.
کرامت دیگر این است که یک نفر که الان هم جنب مسجد ملاّحیدر سیب فروشى مى کند، پایش فلج بود رفته بود و متوسل شده و پایش خوب شده بود.
یکى دیگر را هم در سارى دیدماو هم پاهایش شل بود که متوسل به حضرت شده و حضرت او را به خواست خداى متعال شفا داده بود.
این جانب در حاجات شخصى خود هم الى ماشاءالله کرامت دیده ام و در صدد بیان آن نیستم».[6]
او در کتمان کمالات روحى و کرامات نفسى، مهارتى تام داشت چندان که پنهان کردن آن حالات نیز جز براى معدودى از فرزندان و ملازمان خاص او، بر کسى معلوم نمى شد. در یک جریان مکاشفه چند ساعته که به سبب تغییر حالت چشم و خطوط چهره، برخى از اطرافیان متوجه شده بودند، به سادگى و با لبخند فرمود: «اینها چیز فوق العاده یا تازه اى نیست خداوند براى خیلى از بندگان خود چنین لطف هایى دارد و اتّفاق خاصى نیست»هر چند این اواخر، برخى از سخنان وى، ازمشاهدات و مکاشفاتى پرده برمى داشت.
حالت رضا و تسلیم در برابر مشکلات، در حرکات و سکنات او مشهود بود. در این اواخر از وى پرسیده بودند که آیا براى بهبودى چشمتان از خداوند تقاضا کرده اید؟ که او، پاسخ منفى داده بود.
منبع:فرهیختگان تمدن شیعه
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان