13 مهر 1394, 15:28
با انتشار خبر هجرت ابن هلال به اصفهان، علماى بزرگ قم شادمان شده و گروهى از آنان ـ که احمد بن ابى عبدالله برقى، صاحب کتاب ارزشمند «المحاسن» در رأس آنان بود ـ به محضر وى شتافته و از او تقاضا کردند که به همراه آنان به قم برود. تا از نزدیک، از حضور وى بهره مند شوند. امّا این عالم وارسته که با خود عهد کرده بود: «در جایى که مخالفین اهل بیت(علیهم السلام)بیشتر هستند، احادیث ائمه(علیهم السلام) را منتشر کند و علوم اهل بیت را در مناطق نیازمند، تبلیغ نموده و در افزایش شیعیان اهل بیت(علیهم السلام)تلاش نمایند»، از پذیرفتن تقاضاى علماى قم خوددارى نموده و همچنان تا آخر عمر در اصفهان اقامت گزید.
او علاوه بر نشر آثار خود، حوزه درس تشکیل داده و افراد مستعد و علاقه مند را گردآورد و عده اى از راویان و محدثان را تربیت نمود همانند: عبدالله بن کوشید اصفهانى، حسن زعفرانى اصفهانى و احمد بن علویّه اصفهانى که دانشمندى زبان شناس، ادیب، نویسنده، شاعر اهل بیت(علیهم السلام) راوى حدیث و داراى تألیفات متعدد مى باشد.([7])
منبع:فرهیختگان تمدن شیعه
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان