21 آبان 1386, 0:0
در پناه بارگاه ملکوتی حضرت معصومه (سلام الله علیها)
آگاهی به فرهنگ و روش پرافتخار خاندان پیامبر (صلی الله علیه وآله) و پناهندگی معنوی و علمی به این پناهگاه مطمئن و استوار، یکی از اصیل‌ترین راه‌های شناخت اسلام ناب و بهره‌مندی از آن است، چرا که آنها از سرچشمه زلال اسلام، آب نوشیده‌اند و تبلوری از مکتب حیاتبخش پیامبر اسلام (صلی الله علیه وآله) هستند.
حضرت معصومه (سلام الله علیها) که گلی درخشان از گلستان خاندان نبوت، و حرمش دارالشفای آل محمد (صلی الله علیه وآله) است، آشنایی به آن حضرت موجب هدایت و رشد گردیده و ما را در مسیر ترقیات معنوی، مددکاری نیرومند در سطح عالی می‌باشد.
معرفت و محبت به ساحت قدسی حضرت معصومه سلام الله علیها نقش بسزائی در تربیت، سازندگی و تهذیب نفس انسان دارد و یاس داشتن حریم آن حضرت از مصادیق شعائر الهی است آن چنان که خداوند سبحان در سوره مبارک حج فرموده:
«وَمَنْ یُعْظِّمْ شَعائِرَ اللهِ فَاِنَّها مِنْ تَقْوی الْقُُلُوب»
«و هر کس نشانه‌های الهی را بزرگ دارد، این کار نشانه تقوای دلهاست» (حج/ 32)
حضرت معصومه (سلام الله علیها) در روز اول ماه ذیقعده در سال 173 هجری قمری، در مدینه از دامان مادری پاک و عالمه بنامه حضرت نجمه خاتون که مادر امام رضا (علیه‌السلام) نیز می‌باشد متولد شدند.
آغاز ماه ذیقعده برای حضرت رضا (علیه السلام) و دودمان نبوت پیام‌آور شادی و پایان یک انتظار عمیق و استثنائی است زیرا با توجه به اینکه امام صادق (علیه السلام) به ولادت حضرت معصومه (سلام الله علیها) بشارت داده بود. 25 سال بعد از ولادت حضرت رضا (علیه السلام) دیده به جهان گشود و آن روز برای حضرت رضا و مادرش حضرت نجمه خاتون (علیهما‌السلام) روز شادی و سرور وصف ناپذیر و روز مهم از ایام الله بود.
چرا که دختری از آسمان ولایت و امامت، طلوع کرده بود که قلب‌ها را جلا و صفا می‌داد و چشم‌ها را روشن می‌کرد و کانون مقدس اهل بیت (علیهم‌السلام) را گرم نمود. و این گل تابناک از گلشن آل محمد (علیهم‌السلام) جهان ملکوت و معنی را صفای دیگر بخشید.
قال الصادق (علیه السلام):
«مَنْ زارَ المعصومةَ بِقُمْ کَمَنْ زارَنی»
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان