پیشگیرى از انحراف جنسى
انحراف جنسى، از خطرناک‌ترین انحرافاتى است که اجتماع انسانى را در ابعاد مادى، بهداشتى، عاطفى و اخلاقى تهدید و تخریب مى‌کند، از این رو اسلام توجه ویژه‌اى به پیشگیرى از انحراف قبل از پدید آمدن و درمان آن پس از بروز، نشان داده است. تربیت کودکان براساس پاکدامنى از مهم‌ترین وظایفى است که بر دوش پدران و مادران قرار گرفته است.
رسول اکرم ـ صلى‌الله علیه وآله وسلم ـ فرمود:
«مِنْ حقّ الولدِ عَلى والدِهِ ان یُحسّن اسمَهُ اذا ولد، وَ اَنْ یعلّمه الکتابة اذا کَبُرَ، وَ اَنْ یَعُفَّ فرجه اذا اَدْرَکَ.» [50]
«از حقوق فرزند بر پدر آن است که پس از تولد نام نیکو بر وى نهد، و آنگاه که به سن آموزش رسید [خواندن و] نوشتن بدو بیاموزد، و پس از بلوغ از انحراف جنسى او جلوگیرى کند.»
تربیت براساس عفت و پاکدامنى مستلزم پیشگیرى از انحراف در مرحله پیش از بلوغ است.
نخستین علامت پیشگیرى نیز دور داشتن کودک از انگیزش جنسى و آگاهى از چگونگى آن است.
رسول خدا ـ صلى‌الله علیه وآله وسلم ـ فرمود:
«وَالّذى نَفْسى بیده لَوْ اَنَّ رجلاً غَشِىَ امرأته و فِى البیت صبّىٌ یراهما و یَسْمَعُ کلامهما و نَفسهما ما اَفْلَح ابداً، اِنْ کانَ غلاماً کان زانیاً اَوْ جاریةً کانت زانیةً.» [51]
«قسم به آنکه جانم در دست اوست اگر مردى با همسرش مجامعت کند و در خانه کودکى باشد که آنها را مى‌بیند و صدا و نفسشان را مى‌شنود هرگز سعادتمند نخواهد شد، اگر پسر باشد، زانى، و اگر دختر باشد، زانیه خواهد گردید.»
از روشهاى دیگر پیشگیرى، جدا کردن بستر خواب کودکان است. حضرت امیرمؤمنان ـ علیه‌السلام ـ فرمود:
«... وَ فَرِّقُوا بینهم فِى المضاجعِ اِذا کانُوا ابناء عشر سنین.» [52]
«... کودکان آنگاه که به سن ده سالگى رسیدند بستر خوابشان را جدا کنید.»
جدا کردن بستر خواب پسران و دختران ضرورت بیشترى دارد. حضرت امام باقر ـ علیه‌السلام ـ فرمود:
«یُفَرَّقُ بینَ الْغِلْمانِ وَ النِّساءِ فِى الْمَضاجِعِ اِذا بلغُوا عَشْر سنین.» [53]
«بستر خواب پسران و دختران (زنان) آنگاه که به سن ده سالگى رسیدند، جدا مى‌شود.»
رسول اکرم ـ صلى‌الله علیه وآله وسلم ـ فرموده است:
«الصَّبِىُّ وَ الصَّبِىُّ، و الصبىُّ و الصبیّة، و الصِبیَّةُ وَ الصبیّة یُفَرَّقُ بینهم فِى المضاجِعِ لِعَشْرِ سنینَ.» [54]
«بستر خواب کودکان ده ساله: پسر بچه از پسر بچه، پسر بچه از دختربچه، و دختربچه از دختربچه جدا مى‌شود.»
حضرت امام صادق ـ علیه‌السلام ـ از نزدیک کردن دختر شش ساله به غیر محارم خود نهى کرده است:
«اذا أتى علیها ستّ سنین فلا تَضَعْها عَلى حُجْرِکَ.» [55]
«دختر بچه نامحرم وقتى به شش سالگى رسید، او را بر دامنت منشان.»
نیز از بوسیدن دختر بچه نامحرم نهى فرموده است:
«اِذا بَلَغَتْ الْجارِیةُ الْحُرَّةُ سِتّ سِنینَ فَلا یَنْبَغى لَکَ اَنْ تُقَبِّلَها.» [56]
«دختر بچه آزاد وقتى به سن شش سالگى رسید، برایت شایسته نیست او را ببوسى.»
[چنان که گذشت] مقصود، نبوسیدن او از جانب بیگانگان است، نه پدر و مادر و عمو یا محارم دیگر.
رسول خدا ـ صلى‌الله علیه وآله وسلم ـ فرمود:
«... وَالغلامُ لا یُقبّلُ المرئةَ اذا جاز سَبْعَ سنینَ.»
«پسربچه‌اى که از هفت سالگى گذشته (وارد هشت سالگى شده)، نباید زنى [نامحرم] را ببوسد.»
اما آنگاه که انحراف جنسى پدید آمد، مى‌باید اقدامات تنبیهى را براى بازدارى از تکرار عمل به کار گرفت. از امام صادق ـ علیه‌السلام ـ درباره حکم پسربچه ده ساله‌اى که با زنى زنا کرده سؤال شد، حضرت فرمود:
«یُجَلَّدُ الغلامُ دونَ الْحَدِّ.» [57]
«به کم‌تر از حدّ تازیانه مى‌خورد.»
در زمان حاضر بایسته است کودک را از هر آنچه که موجبات انگیزش او را فراهم مى‌آورد، بازدارند؛ همانند کتابهاى قصه و رمان، عکس و تماشاى فیلمهاى منافى عفت. نیز باید مراقب کودکان در خلوتها و ارتباطاتشان با دیگر همسالان بود تا از انحراف جنسى پیشگیرى شود.