16 فروردین 1397, 15:18
دعا، فصل و ماه و زمان خاصی نمیشناسد ؛ تنها دلت که هوای گرفتن میکند و به ناگاه غروب خط میکشد بر دیوارهایش یا حتی وقتی که «شادی» بال پروازت میدهد به هر سو و تو سبک میشوی و چشمانت را میبندی تا از حضور جسمهای همه غایب رها شوی؛ در دلت خواستهای، حرفی، نیازی، نازی به هم میپیچید و لبهایت را به رقص درمیآورد؛ تو دعا میکنی به رسم دیرین؛ رسمی که یادگار سجاده مادر بزرگ است یا تسبیح پدر بزرگ یا آوای پیچیده در خانههای زمینی خدا به هر دین و آیینی که باشی مسیحی، زرتشتی و یا مسلمان فرقی نمیکند و همین که دعا جاری شد از میان دلت و راهی باز کرد به سوی آسمان بدون اینکه به انتظار استجابتش بنشینی؛ دعا را استجابت شده مییابی. در عصری که مجازها دست بر واقعیتها انداختهاند و واقعیتها تنها در 24 ساعت روز خلاصه میشوند و راه به حقیقت نمیبرند دانشمندان بسیاری در سراسر دنیا دست به تحقیقاتی درباره «دعا» زدهاند؛ و حاصل نتایجی باورنکردنی و دور از ذهن است که گاه به خیال شبیهتر است تا واقعیت.
محققان در بنیاد علم ذهن در سن آنتونیوتگزاس از 32 نفر نمونه خون گرفتند و تعدادی از گلبولها را در محلولی قرار دادند که موجب ورم و ترکیدن آنها میشد. محققان همزمان با این آزمایش از عدهای خواستند تا برای حفظ گلبولهای قرمز دعا کنند و برای تجسم بیشتر تصاویری رنگی از گلبولها به آنها دادند و درکمال شگفتی مشاهده کردند دعا و نیایش به طرز شگفتآوری روند ترکیدن گلبولها را کند کرد.
در تحقیق دیگری که در همان بنیاد انجام گرفت از عدهای خواستند تا برای آرامش افرادی که در اتاق دیگر قرار دارند دعا کنند و نتیجه این بود که افراد دیگر بدون اینکه بدانند مورد دعا قرار گرفتهاند آرامتر شدند. حتی همین نتیجه هم مورد بررسی قرار گرفت و دیده شد در طول زمان بهدنبال وقایعی چون شکستهای فردی، جنگ و درگیری سیستم ایمنی بدن به خطر میافتاد و احتمال مبتلا شدن به بیماریهای قلبی، سکته، اختلالهای روده و زخمهای گوارشی بیشتر میشود در حالی که با انتقال احساس آرامش از فردی به فرد دیگر سیستم دفاعی بدن به صورت غیرمستقیم تقویت میشود.
جکاستاکی یکی از پروژهشگران دعا درمانی است که تاثیر دعا را بر میدانهای الکترومغناطیسی بدن بررسی کرده است. آزمایش او به این ترتیب بود که میزان فعالیت الکتریکی در مغز و سطح بدن افراد را در آزمایشگاه خود زیر نظر گرفت در حالی که هزار مایل آن طرفتر در کالیفرنیا گروههای معنوی برای این افراد دعا میکردند. نتیجه مطالعه باز هم شگفتآور بود چرا که بین میزان فعالیت الکتریکی بدن کسانی که برایشان دعا شده بود و افرادی که کسی برایشان دعا نمیشد اختلاف فاحشی وجود داشت.
اما از همه این تحقیقات که عدهای برای عدهای دیگر دعا میکردند که بگذریم تاثیر دعا روی خود فرد چگونه است؟ در سال 1993 یعنی چیزی حدود 5 سال قبل تحقیقی روی 10هزار کارمند دولتی در طول 26 سال انجام گرفت. در بین این افراد هم افراد دیندار اهل دعا بودند و هم افراد عادی و کسانی که اعتقاد و باور مذهبی نداشتند. در این میان میزان مرگ و میر افراد بیدین به خاطر مشکلات قلبی و عروقی بسیار بیشتر از افرادی بود که اهل دین بودند، همچنین در سال 1995 تحقیق دیگری روی 250 نفر که عمل جراحی قلب باز کرده بودند انجام شد و دانشمندان در کمال حیرت دیدند آن دسته افرادی که از ارتباط مذهبی و حمایت اجتماعی بیشتری برخوردار بودند 12 مرتبه کمتر از آنها که فاقد این ارتباط بودند با مرگ دست به گریبان شدند. به غیر از تحقیق روی کسانی که در عملهای جراحی سنگین داشتند این تحقیقات بر افراد عادی هم انجام گرفت و دیده شد در میان افرادی که عادت به انجام امور مذهبی از قبیل دعا و نماز داشتند بیماری افسردگی شیوع کمتری داشت.
التیام فشار خون بالا، درمان زخم و جراحت، به حداقل رساندن حملات قلبی، بهبود سردرد و اضطراب از دیگر نتایجی بود که دنیای تحقیقات برای آثار دعا به ثبت رساند تا جایی که امروز دنیای مجازی اینترنت پر است از افرادی که تقاضاهای خود را برای گروههای دعا و نیایش میفرستند، هر چند هنوز بهطور دقیق مشخص شده که چهطور دیده شفابخشی از دور- دعا- عمل میکند اما تئوریها و حدس و گمانهای بسیاری در اینباره وجود دارد تا جایی که دوسی متخصص دعا و درمان نقش علم فیزیک کوانتوم را در اینباره بسیار موثر میداند. از اینها گذشته بسیاری دعا را درمان جایگزین به جای مدیتیشن و ورزش میدانند. در اینباره هم تحقیقی روی 91 هزار نفر در مریلند انجام گرفت که نشان داد افرادی که به طور منظم به کلیسا نمیروند بیشتر از دیگر افراد به خاطر بیماریهای قلبی جان میسپارند و در بین این افراد 53 درصد اقدام به خودکشی بیشتر است. جالب اینکه در آمریکا 30 مدرسه پزشکی درسهای تاثیر ایمان در پزشکی را ارایه میدهند و عدهای از پزشکان معتقدند اگر قبل و بعد از جراحی یا پیش از شروع درمان به همراه بیمار برای بهبود او دعا کنند این روند در بهبود بیمار بسیار تاثیرگذار است.
گذشته از نتایج علمی که درباره دعا به اثبات رسیده اگر رجوعی به آیات و روایات داشته باشیم میبینیم که در تمام ادیان الهی انسان به «دعا» کردن تشویق شده است. رسولاکرم(ص) در اینباره میفرماید: «با دعا کردن میتوان از مقدرات الهی رهایی یافت» و یا جایی دیگر از ایشان نقل است «دعا مغز عبادت است.» مسیحیان هم بسیار به خواندن دعا اعتقاد دارند چرا که در کتاب مقدسشان انجیل به این امر توصیه شدهاند و دعا در این مسیحیت جایگاه ویژهای دارد تا جایی که ارتدوکسها بهطور سنتی در گوشهای از خانه در مقابل شمایلی از عیسی مسیح چراغ و یا شمعی روشن میکنند و دعا میخوانند. یهیودیان هم در کتاب مقدس خود بسیار به دعا کردن و راز و نیاز با خدا تشویق شدهاند تا جایی که در اینباره میخوانیم: «هر آنکس که ترس خدا در دل او است، سخنانش شنیده میشود و دعایش مستجاب میشود.»
...... زمزمههای آرام نیایش روی ماسههای ساحل زندگی غلت میخورند و ماسههای غبار گرفته به پاکی زمزمهها شسته میشوند. دستان بلند بر آسمان امیدواری همچون پرندههای رها از دام زمین میگریزند و صدایی در تاریک، روشنی دل میافتاد که: بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را.
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان