27 دی 1395, 8:25
از امام باقر(ع) روايت شده است که «مؤمن وقتي از منزل خود براي زيارت برادر ديني اش بيرون مي رود، خداي تعالي فرشته اي را مأمور مي کند تا بالي از بالهاي خود را زير قدم او افکند و بال ديگر را سايبان او کند. چون به منزل برادر خود مي رسد، خداوند مي فرمايد: اي بنده تعظيم کننده حق من! و پيروي کننده آثار پيغمبر من! بر من لازم است تو را گرامي بدارم. از من بخواه تا عطا کنم، مرا بخوان تا اجابت نمايم. ساکت شو تا بدون خاستن، حاجت تو را برآورم. بعد از آنکه مراجعت مي کند، فرشته مشايعت او را مي نمايد و همچنان بال خود را سايبان او کرده تا به منزل خود داخل گردد. سپس خداي متعال نيز مي فرمايد: اي بنده اي که حقم را بزرگ شمردي، حق اکرام تو بر من لازم است، هر آينه بهشت را بر تو واجب و تو را اذن شفاعت دادم نسبت به بندگان خود.»(1)
_________________
1- اصول کافي، ج 3، ص 257
روزنامه كيهان، شماره 21118 به تاريخ 8/5/94، صفحه 6 (معارف)
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان