26 اردیبهشت 1396, 8:36
حوزه/ اهميت درختكاری چنان است که رسول خدا صلوات الله علیه و آله درباره آن فرمود: اگر نهالی در دست يكی از شماست و در آستانه برپايی قيامت به اندازه كاشتن آن فرصت دارد، آن را بكارد.
به گزارش خبرگزاری «حوزه»، حضرت آیت الله جوادی آملی اهمیت درختکاری و ایجاد فضای سبز از نگاه حضرات معصومین علیهم السلام را بیان کرده اند.
درختان، از نعمت های پرارزش و حیات بخشی هستند که خداوند برای انسان آفریده است تا همواره از فایده های گوناگون و بسیار آن استفاده کنند و پیوسته به یاد او باشند. درختان، جزئی از منابع طبیعی و ملی و متعلق به محیط زیستی هستند که همه افراد در آن زندگی می کنند. تک تک افراد از این سرمایه های طبیعت بهره دارند و از آن سود می برند. آنها هر لحظه از هوای لطیف و پاکیزه ای که درختان به وجود می آورند، استفاده می کنند و این تنها یکی از سودمندی های بسیار درختان است.
در فضیلت درختكاری روايات فراوانی به نحو اطلاق از معصومین علیهم السلام وجود دارد. در یکی از این روایات آمده است اگر كسی درخت تشنه را سيراب بكند گويا مؤمن را سيراب كرده است.
اگر سنت بگذارید كه در یک هفته مثلاً در طليعۀ بهار كه گياهان دارند از خواب بيدار می شوند، درختكاری انجام شود و اين را سنت قرار بدهید، اين مخالف با هيچ دليلی نيست يك، با اطلاقات هم موافق است؛ دو، قصد ورود هم كه ندارید اين سه، اگر اين سه ضلع فراهم شد سنّت حسنه می شود؛ كسی به اين قصد نمی رود كه ـ معاذ الله ـ بگويد در اسلام مستحب است كه فلان تاريخ، فلان هفته انسان درختكاری بكند، اين را كه نمی گويد؛ بلکه می گويد چون درختكاری مستحب است و سيراب كردن نهال بر طبق اطلاقات مستحب است ما اين هفته را درختکاری می كنيم. (تفسير سوره نحل جلسه 26)
شايسته است مسلمانان نسبت به کاشتن و حفظ درخت کوتاهی نکنند، زيرا درختان در سالم سازی و پاكيزگی هوا تأثير ويژه دارند. اهتمام اسلام به درختکاری و افشاندن دانه يا كاشتن شاخه ثمربخش، كاملاً در متون دينی مشاهده میشود؛ به گونه ای كه گاهی كاشتن درخت در رديف بهترين و مقدس ترين كارهای خير قرار می گيرد.
در اسلام، هم دربارۀ نگهداری درخت و آبياری آن دستور رسيده و هم از قطع آن نهی شده است. پيامبر گرامی صلوات الله علیه و آله فرمود: هر كس درخت طلح و سدر [درخت نيازمند به آب] را سيراب کند، گويا انسانِ مؤمنِ تشنه را سيراب کرده است.
اهميت درختكاری چنان است که رسول خدا صلوات الله علیه و آله درباره آن فرمود: اگر نهالی در دست يكی از شماست و در آستانه برپايی قيامت به اندازه كاشتن آن فرصت دارد، آن را بكارد.
همچنین امام صادق علیه السلام میفرمايد: اميرمؤمنان علیه السلام با خود بارهای هسته خرما را حمل می كرد. پرسيدند: ای ابوالحسن! چه چيزی همراه داری؟ فرمود: اگر خدا بخواهد درخت خرماست، پس آن ها را كاشت و هسته ای را فرو نگذاشت.
امام صادق علیه السلام می فرمايد: كشاورزی و درختكاری كنيد. به خدا سوگند كاری حلال تر و پاكيزه تر از آن نيست. همچنین رسول خدا صلوات الله علیه و آله می فرمايد: اگر مسلمانی درختی بكارد و پرنده، انسان يا حيوانی از ميوه آن بخورد برايش صدقه به شمار می آيد.
در حدیث دیگری آن حضرت می فرمايند: پنج گروه اند كه در گورهايشان به سر می برند؛ ليكن ثواب و پاداش كارهايشان به ديوان و نامه عملشان جاری می شود... [يكی از آن ها] کسی است كه نخلی نشانده است.
از امام صادق علیه السلام چنين آمده است: درخت های ثمردهنده را قطع نکنيد که [اگر چنين کنيد] خدا سخت بر شما عذاب فرو می ريزد. همچنين از اميرمؤمنان علیه السلام نقل شده است: از عوامل افزايش عمر رها كردن آزار ديگران، احترام به پيران، صله رحم و اينکه از بريدن درخت سبز پرهيز شود، مگر برای ضرورت؛ چنان كه از امام صادق علیه السلام نقل شده است: بريدن درخت خرما روا نيست؛ همچنين حفظ درخت برای مناطق كم درخت و بيابانی را، سودمندتر معرفی كرده، فرمودند: قطع درخت (سدر) در مناطق بيابانی روا نيست، چرا که درخت در آن مناطق کم است.
از امام رضا علیه السلام نيز نقل است كه قطع درخت (در صورت نياز) با تبديل و جايگزينی، مانعی ندارد و فرمودند: امام کاظم علیه السلام درخت سدری را قطع کرد و درخت انگوری به جای آن کاشت.
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان