25 اردیبهشت 1396, 4:20
برگرفته از: عبرت ها در آينه داستان ها، احمد دهقان، انتشارات نهاوندی، قم، چاپ اوّل، 1378 ش، ص 60
طلبه جوانی از مقدس اردبيلی (ره) پرسيد: استاد! آيا شما گناه می کنيد؟
استاد گفت: فرزندم؛ همه انسانها جايز الخطا هستند.
دوباره پرسيد: عموم انسانها را که می دانم، منظورم خود شما هستيد، آيا شما گناه میکنيد؟
مقدس اردبيلی (ره) با تبسم پاسخ داد: الله اکبر، حالا که اين قدر اصرار می کنی، بايد بگويم نه! من گناه نمی کنم.
شاگرد پرسيد: آيا فکر گناه هم نمی کنيد؟
استاد فرمود: نه عزيزم، فکر گناه هم نمی کنم.
طلبه جوان که خيلی تعجب کرده بود پرسيد: مگر امکان دارد استاد؟
مرحوم مقدس اردبيلی فرمود: آری، امکان دارد، اگر قبول نداريد من سؤالی از شما میپرسم، جواب صحيح آن را بدهيد:
آيا شما نجاست می خوريد؟
طلبه جوان که احساس می کرد مورد اهانت قرار گرفته، رنگ چهره اش تغيير کرد و گفت: نه استاد، اين چه سؤالی است؟
مقدس اردبيلی (ره) دوباره فرمود: آيا فکر خوردن نجاست را هم نمی کنی؟
جواب داد: نه
استاد فرمود: گناه نزد من مثل نجاست است، حتی بدتر از آن است.
روزنامه كيهان، شماره 21560 به تاريخ 24/11/95، صفحه 8 (معارف)
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان