24 فروردین 1396, 0:15
«ضمره بن حبيب» مي گويد: از پيامبر(ص) درباره نماز سؤال کردند، حضرت فرمود: نماز از سنتهاي دين و مايه خشنودي پروردگار و راه روشن پيامبران است. نمازگزار از محبت فرشتگان و هدايت و ايمان و نور شناخت و روزي با برکت و راحتي بدن برخوردار است. نماز مايه ناخشنودي شيطان و سلاحي بر زيان کافر و باعث استجابت دعا و پذيرش اعمال و توشه مومن از دنيا به سوي آخرت است. نماز شفاعت کننده اي ميان نمازگزار و فرشته مرگ و همدمي در قبر وي و بستري زيرپهلوي او وپاسخي براي نکير و منکر است. نماز آدمي به هنگام محشر، تاجي بر سر او، و نوري بر سيما و پوششي بر بدنش و حجابي ميان او و آتش و حجتي ميان وي و پروردگارش مي باشد. و باعث رهايي بدن او از آتش است. نماز وسيله عبور از صراط و کليد بهشت و مهريه حوريان و بهاي بهشت است. آدمي به وسيله نماز به بالاترين درجه مي رسد، زيرا نماز تسبيح و تهليل و تکبير و تمجيد و تقديس و دعا و سخن است. (1)
1- مستدرک الوسائل، ج 1، ص 180
روزنامه كيهان، شماره 21202 به تاريخ 17/8/94، صفحه 6 (معارف)
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان