25 اردیبهشت 1396, 5:4
سؤال بيشتر مردم اين است که فال بينها و برخی افراد به ظاهر غيب گو، واقعاً از عالم غيب خبر دارند؟ آيا موکل جنی دارند؟ آيا از آينده باخبرند؟ اگر به تعهدات آنان عمل شود خوب است يا نه؟
در پاسخ به طور اجمال بايد گفت: در آيات قرآن بيان شده که تنها خداوند علم غيب میداند و ديگران اگر غيب می دانند در اين امر مستقل نيستند، بلکه اين علم تنها برای کسانی است که خداوند به آنان ياد می دهد و اينان پيامبری و امامی و فرشته ای هستند که مأموريتی دارند.(اعراف، آيه 188، جن، آيات 26 و 27؛ دخان، آيات 1 تا 4) پس آگاهی آنها از علم غيب نيز محدود به دايره مأموريت ايشان است.
خداوند از زبان پيامبر(ص) نقل می کند که اگر غيب می دانستم خير را برای خود بيشتر می کردم؛ اما چون غيب ايشان استقلالی نيست خداوند چيزی از غيب در اختيار حضرت میگذارد که مناسب مأموريت است نه آن چيزی که دل پيامبر(ص) می خواهد. خداوند میفرمايد: بگو: من مالک سود و زيان خود نيستم، مگر آنچه خدا بخواهد و اگر علم غيب میدانستم بر خير خود بسی می افزودم و هيچ شری به من نمی رسيد، من کسی جز بيمدهنده و مژده دهنده ای برای مؤمنان نيستم.(اعراف، آيه 188)
براين اساس حتی پيامبر نيز غيب استقلالی ندارد تا برای خودش کارهايی انجام دهد که مفيد و خير باشد يا شر و بدی را از خودش دفع کند؛ چه رسد به ديگران. اين مدعيان علم غيب اگر می توانستند وضع مالی خودشان را خوب می کردند و مشکلات اخلاقی و خانوادگی و مصيبت ها را از خود دور می نمودند. پس چرا همواره در بدبختی و فلاکت روزگار می گذرانند و يا نياز مالی به ديگری دارند؟
البته قرآن بيان می کند که برخی از جنيان، اسراری را می دزدند که مربوط به همان روز يا يک دو روز آينده است (صافات، آيات 6 تا 8؛ جن، آيات 6 تا 9) نه آينده دور و نه اينکه بگويند بدبخت يا خوشبخت می شويد. پس نبايد به سخنان مدعيان علم غيب و طالع بينی و پيشگويان آينده گوش فرا داد و بايد از آنان پرهيز کرد.
روزنامه كيهان، شماره 21554 به تاريخ 17/11/95، صفحه 8 (معارف)
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان