29 دی 1395, 9:11
(بدان اي سالک طريق حق!) در طريق بندگي و سلوک در راه حق، صدق غير از معني بيان واقع و اخبار مطابق با واقع، معناي ديگري هم دارد و آن خلوص، بي نظري و صفاي باطن است. که اين معنا داراي مراتبي است:
1- صدق در درجه اول در قصد است که سالک با صدق قصد در سلک حق جويان درآمده است و از دست داده هاي خود را تدارک مي کند و حال خود را اصلاح مي کند و آنچه را که نسبت به آن کوتاهي کرده تلافي مي کند. نشانه اين صدق اين است که هيچ داعيه اي نمي تواند سالک را به نقض عهد بکشاند و او را از کوشش و جديت در راه حق بازدارد، تا اينکه او به دوستي و مصاحبت افراد غيرموافق علاقه مند گردد.
2- در درجه دوم از صدق، سالک در اين مقام نقصان را از ناحيه نفس دانسته و زندگي را نمي خواهد مگر براي جلب رضايت حق تعالي.
3- در درجه سوم صدق به معرفت و شناسايي صدق است. در اين مقام صدق فقط متضمن يک معني است و آن اين است که سالک درمورد عمل، حال و وقت خويش به درک رضايت حق برسد. بداند حق متعال از عمل و قصد او راضي است، يعني اعمالش مرضي است احوالش مطابق خواست حق و قصدش قصد حق مي باشد.
هنگامي که سالک به صدق و خلوص نيت بدين پايه ازنظر رسيد، آنچه اعمال خير از او در اين حال سر مي زند، او همه را از عنايات حق سبحان و تعالي مي داند.(1)
__________________________________
1- مقامات معنوي، محسن بينا، ج2، ص60
روزنامه كيهان، شماره 21146 به تاريخ 10/6/94، صفحه 8 (معارف)
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان