25 اردیبهشت 1396, 4:30
چه علل و عواملي سبب مي شود اعمال نيک انسان باطل و اعمال زشت او از بين برود؟
در بخش نخست پاسخ به اين سؤال به پنج مورد از عوامل حبط عمل نيک در قرآن شامل: 1- ارتداد پس از ايمان 2- کفر و شرک 3- نفاق 4- تکذيب آيات الهي و روز قيامت 5- بیاحترامي نسبت به پيامبر(ص) اشاره کرديم. اينک در ادامه دنباله مطلب را پي مي گيريم.
«مسلمانان بيماردلي را مي بيني که با شتاب با کفار پيوند دوستي برقرار میکنند«...آنان اعمالشان حبط شده است». (مائده - 52)
عوامل ديگري نيز موجب حبط عمل است که به آن اشاره مي شود: ناخشنودي از آيات قرآن، بازداري از راه خدا، ستيزه جويي با پيامبر، کشتن پيامبران الهي، کشتن آمران به معروف و مناديان عدالت. (اعراف 147)
علاوه بر آيات، در روايات معصومان(ع) به علل حبط و باطل شدن عمل نيز اشاره شده است مانند:
عبيد بن زراره مي گويد: از حضرت صادق (ع) پيرامون تفسير آيه: «هر کس به ايمان (دين اسلام) کافر شود عمل او تباه مي شود» . (مائده/ 5) پرسيدم، فرمود: مقصود آن کسي است که کرداري که به آن اقرار و اعتراف کرده، ترک کند، عرض کردم: مرتبه ترک آن عمل چيست؟ همه آن را رها کند؟ فرمود از آن جمله است کسي که عمداً بدون اين که مست باشد و يا علّتي داشته باشد، نماز را ترک کند. (الکافي، ج 2، ص 387، ح 12)
يکي از ياران امام صادق (ع) به نام مفضل مي گويد از آن حضرت شنيدم که مي فرمود: کسي که در اصول دين ترديد يا گمان داشته باشد و بر آن پا برجا باشد، خدا عملش را تباه مي کند، حجت خداوند حجت روشن است. (همان، ج 2، ص400، ح 8)
مجلسي (ره) در توضيح حديث مي فرمايد: براي کسي که امکان رسيدن به يقين برايش وجود دارد جائز نيست در اصول دين با شک و ترديد عمل نمايد، و مراد از اين که حجت خدا روشن است اين است که هر کس به دنبال دليل در اصول دين باشد، به يقين مي رسد و با رسيدن به يقين، جائي براي ترديد و گمان باقي نمي ماند. (مرآة العقول، ج 11، ص 186)
امام سجاد(ع) در دعاي خود مي گويد: «خدايا، عبادت مرا با عُجُب فاسد نکن». (مفاتيح الجنان، دعاي مکارم الاخلاق)
امام باقر(ع) مي فرمايد: «از حسد بپرهيزيد. به درستي که حسد، حسنات و نيکيها را مي خورد، آن چنان که آتش هيزم را نابود مي کند». (اصول کافي، ج 2، ص 306)
امام جواد(ع) فرمود: «کسي که ناراحتي و بي تابياش بر صبر و تحملش غلبه کند، عملش را نابود کرده است». (همان، ج 50، ص 103)
با اين که در ارتباط زندگي زن و مرد، بسياري از زحماتي را که زن در تدبير و رسيدگي منزل از نظافت و آشپزي و بچه داري و... متحمل مي شود از وظائف واجب او نيست و خداوند در مقابل اين امور پاداش فراوان به او مي دهد، ولي اگر زحمات او همراه با آزردن شوهر و منّت همراه باشد اجر کارهاي او تباه مي شود، در حديثي امام صادق(ع) مي فرمايد: هر زني که به شوهرش بگويد که من از تو خوبي نديدم، پاداش عمل او از بين مي رود. (وسائل الشيعه، ج 20، ص162، ح 7)
روزنامه كيهان، شماره 21541 به تاريخ 2/11/95، صفحه 8 (معارف)
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان