عظمت ماه ذی‌الحجّه

عظمت ماه ذی‌الحجّه

روز اوّل ماه ذی‌الحجّه است؛ ماه ذی‌الحجّه هم ماه عجیبی است؛ ماه دعا، ماه مناجات، ماه یادآوری میقات پروردگار با پیغمبر بزرگ [است]؛ اوج این حرکتِ تضرّع و دعا و توسّل هم روز عرفه است که آنجا شاهد گفت‌وگوی امام بزرگوار و شهیدمان با خدای متعال هستیم -دعای عرفه، با آن مضامین بلند- بعد هم روز [عید] قربان، یادآوری قربانی بزرگ: وَ فَدَیناهُ بِذِبحٍ عَظیمٍ‌؛(۱) بعد وارد دهه‌ دوّم ذی‌‌‌‌حجّه می‌شویم، دهه‌ غدیر، مأجرای عجیبی است؛ این ماه مهمّی است؛ و مقدّمه‌ ماه محرّم. از این فرصتها استفاده‌ معنوی کنیم.

آثار اطمینان به فضل الهی

شماها اغلب جوانید، دلهایتان پاک است، روح‌هایتان صافی است، آلودگی‌هایتان نسبت به امثال ما که عمری گذرانده‌ایم، کمتر است؛ با توجّه به خدای متعال «وَ سئَلُوا اللهَ مِن فَضلِه»؛(۲) فضل خدا را بخواهید در همه‌ امورتان -در امور شخصی، در امور اجتماعی، در امور سیاسی، در امور بین‌المللی- و خدای متعال پاسخ خواهد داد. وقتی شما اطمینان به فضل الهی و برکات الهی پیدا کردید، اوّلین خاصیّتش این است که احساس قدرت می‌کنید، احساس نیرومندی می‌کنید، ضعف و ترس و مانند اینها از شما دور می‌شود؛ خیلی با عظمت است، خیلی با ارزش است. احساس دیگری که در شما به وجود می‌آید، چون متّکی به خدا، متّکی به قدرت لایزال، متّکی به نعمت بی‌زوال هستید، ایجاد امید است، در شما امید به وجود می‌آید، امید رشد می‌کند، دل شما روشن می‌شود به نور امید؛ وقتی امید بود، توکّل بود، اعتماد‌به‌نفس بود، اتّکاء به قدرت الهی بود، آن‌وقت یک ملّت، شکست‌ناپذیر می‌شود؛ یک انسان، تبدیل می‌شود به یک عنصر لایزال از لحاظ اقتدار، از لحاظ حرکت، از لحاظ پیشرفت.

راز اینکه این‌همه به ما در کلمات ائمّه‌ اطهار و در دعاها به توسّل به خدای متعال و توکّل به خدای متعال و تضرّع پیش خدای متعال تحریض(۳) شده است، این است؛ وقتی شما به خدا متّکی بودید، اِنَّمَا یَکتَفِی‌ المُکتَفونَ‌ بِفَضلِ قُوَّتِکَ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اکفِنَا وَ اِنَّما یُعطِی المُعطونَ مِن فَضلِ جِدَتِکَ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اَعطِنَا؛(۴) خدایا! آنهایی که در دنیا توانسته‌اند خودشان را در مقابل طوفانها نگه دارند، بخشی از قوّت تو به آنها داده شده است، پس، از آن به ما هم عنایت کن؛ در دعا -در صحیفه‌ سجّادیّه- امام سجّاد به ما یاد می‌دهند این‌جوری دعا کنید، این‌جوری بخواهید. اینکه ما را توصیه می‌کنند به دعا کردن، به تضرّع کردن، برای این است که گم نکنیم خودمان را، خطا نکنیم؛ خودتان را کوچک نشمرید، ضعیف نشمرید؛ اگر متّکی به منبع لایزال قدرت و ثروت باشید، آن‌وقت دیگر هیچ احتیاجی به کسی ندارید: اللّهُمَّ اَغنِنا عَن هِبَةً الوَهّابینَ بِهِبَتِکَ وَ اکفِنَا وَحشَةً القاطِعینَ بِصِلَتِک؛ بارخدایا! ما را به بخششت از بخشش بخشندگان بی‌نیاز گردان و به پیوندت وحشت گسستن از دیگران را از ما بازگردان تا با بخشایشت به دیگران نگراییم و در پناه عزتت از هیچ کس نهراسیم» (۵) همه‌ دنیا هم که رو برگردانند، شما قدرتمندید. یک ذرّه از این احساس در ملّت ایران به وجود آمده، چهل سال است که در مقابل قدرت‌های پُررویِ وقیحِ بی‌شرمِ متکبّرِ دنیا، با قدرتِ تمام ایستاده است. آنچه من و شما در این مقوله داریم، یک اندکی از بسیار است؛ هرچه بیشترش کنیم، این اقتدار و این توانایی بیشتر می‌شود.

* بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار اقشار مختلف مردم، 22/5/1397

1) صافّات، آیه‌ ۱۰۷؛ «و او را در ازای قربانی بزرگی باز رهانیدیم»

۲) نساء، بخشی از آیه‌ ۳۲؛ «... و از فضل خدا درخواست کنید...»

۳) برانگیختن تمایل یا انگیزه

3و4) صحیفه‌ سجّادیّه، دعای پنجم

روزنامه کیهان

تاریخ انتشار: 27 مرداد ماه 1397