گناهان مضاعف مقلدان دشمنان دين

در قيامت کساني که مقلد دشمنان پيامبران بودند، از خداوند مي خواهند تا اين رهبران گمراه را دوبرابر عذاب کند. آنان مي گويند: رَبَّنَا إِنّا اَطَعْنَا سَادَتَنَا وَ كُبَرَاءَنَا فَاَضَلُّونَا السَّبيلاَ رَبَّنَا آتِهِمْ ضِعْفَيْنِ مِنَ الْعَذَابِ وَالْعَنْهُمْ لَعْنًا كَبِيرًا ؛ پروردگارا، ما رؤسا و بزرگ تران خويش را اطاعت كرديم و ما را از راه به در كردند. پروردگارا، آنان را دو چندان عذاب ده و لعنتشان كن لعنتي بزرگ. (احزاب، آيات 67 و 68)

    اما خداوند در آيه 38 سوره اعراف در بيان پاسخ به اين درخواست ها مي فرمايد: كُلَّمَا دَخَلَتْ اُمَّه لَّعَنَتْ اُخْتَهَا حَتَّي إِذَا ادَّارَكُواْ فِيهَا جَمِيعًا قَالَتْ اُخْرَاهُمْ لاُولاَهُمْ رَبَّنَا هَوُلاء اَضَلُّونَا فَآتِهِمْ عَذَابًا ضِعْفًا مِّنَ النَّارِ قَالَ لِكُلٍّ ضِعْفٌ وَلَكِن لاَّ تَعْلَمُونَ؛ هر بار كه امّتي در آتش درآيد، همكيشان خود را لعنت كند، تا وقتي كه همگي در آن به هم پيوندند، آنگاه‌ پيروانشان درباره پيشوايانشان مي‌گويند: «پروردگارا، اينان ما را گمراه كردند، پس دو برابر عذاب آتش به آنان بده.» خدا مي‌فرمايد: «براي هر كدام عذاب‌ دو چندان است ولي شما نمي‌دانيد.»

    علت دو چندان بودن عذاب نسبت به رهبران گمراه مشخص است؛ زيرا آنان دو گناه داشتند: 1. ضال و گمراه شدند ؛ 2. اضلال و گمراه کردند. خداوند مي فرمايد: «ضَلُّوا وَ اَضَلُّوا(مائده، آيه 77)

    اما درباره علت مضاعف بودن عذاب مقلدان بايد گفت که آنان نيز دو گناه داشتند: 1. ضال و گمراه شدند؛ 2. رهبران گمراه را تقويت کردند و به آنها ارزش و اعتبار بخشيدند.

    اگر مقلدان گمراه دنبال رهبران گمراه نمي رفتند، آنان تقويت نمي شدند و در خانه پيامبران (ع) بسته نمي شد و پيامبران مظلوم واقع نمي شدند.

    در زمان اهل بيت (ع)نيز کساني که به در خانه ديگران از غيراهل بيت عصمت و طهارت(ع) رفتند با اين عمل خويش دو گناه مرتکب شدند، يکي گمراه شدند و ديگر آنکه موجبات بسته شدن در خانه اهل بيت را فراهم آورده و در تقويت رهبران گمراه کمک کردند.

    علي بن ابي حمزه بطائني مي گويد: دوستي داشتم که ازکاتبان بني اميه بود. روزي به من گفت: از امام صادق(ع) اذن دخول برايش بگيرم. پس آن حضرت (ع) اذن داد. زماني که وارد شد سلام کرد و نشست و سپس گفت: فدايت گردم! من در ديوان اين قوم هستم و از دنيايشان مال بسياري به دست آوردم ولي از مطالب و افکار و انديشه هايشان چشم پوشي کردم و گرايشي ندارم.

    حضرت (ع) فرمود: اگر بني اميه کساني را نداشتند که برايشان بنويسند و انفال را گرد آوردند و به نفع آنان بجنگند و در جماعت ايشان حاضر شوند، نمي توانستند حق ما را سلب کنند و اگر مردم آنان (بني اميه) و هر آنچه در دستشان است را رها مي کردند، چيزي را نمي جستند مگر به آن مي رسيدند. (کافي، ج 5، ص 106، چاپ اسلاميه)

     امام (ع) به آن مرد شامي اموي فرمود، شما باعث شديد که در خانه ما بسته شد و اگر شما نمي رفتيد و دستگاه اموي را تقويت نمي کرديد، در خانه ما بسته نمي شد!

     بنابراين همين ها که دنباله رو مستکبران و ظالمان و غاصبان هستند، اينها هم دو گناه کردند: يکي اينکه خود آن معصيت را مرتکب شدند و آن عمل را انجام دادند، دوم اينکه مسير رهبري اهل بيت(ع) را بستند و عوض کردند.

     روزنامه كيهان، شماره 21029 به تاريخ 20/1/94، صفحه 6 (معارف)