14 مهر 1394, 11:47
فرزندش آقا احمد، صاحب مرآت الاحوال نیز مى گوید:
بسیار از آن جناب شنیده ام که مى فرمود: «من تقلید کسى را نکرده ام در اوّل تکلیف خود مجتهد بودم و احکام ضروریه را اجتهاد کرده بودم.»
و نیز آقا احمد در توصیف او گفته است که:
«در حسن بلاغت و نیکویى تقریر، رونق شکن سخنوران شیرین گفتار بود. و در هنگام موعظه، اگر چه سخنانش به طول مى انجامید، ولى سررشته کلام را از آغاز تا پایان از دست نمى داد و مطالب گسسته نمى شد.»
و نیز از خصوصیات وى چنین یاد مى کند که:
«میان دو صفت متضاد جمع نموده بود یکى حُسن صحبت و بشاشت و دیگرى رعب و هیبت. چنان که حکام همیشه از هیبت او در هراس بودند و بدین سبب، رعایا در عصر او در مهد امن و امان بودند.»([6])
منبع:فرهیختگان تمدن شیعه
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان