حکمت و مصلحت در رزق و روزی

حکمت و مصلحت در رزق و روزی
محمود مددنیا
قرآن کریم را که مى‌گشاییم، حکمت وسعت روزى درباره برخى انسان‌ها را سپاسگزارى و خرج نعمت‌هاى الهى در مسیر مورد نظر خداوند مى‌بینیم. کسانى که از اوان جوانى همواره دانش، دارایی، مقام و موقعیت و تمامى داده‌هاى خداوند را به جا صرف کرده‌اند و شکرگزار هر یک بوده‌اند، از این رو به پاس لیاقت‌ها و شایستگى‌ها، نعمت‌هاى بیشترى بر آنان ریزش کرده و در ابعاد مختلف روزی، گشایش‌هاى فراوانى داشته‌اند. این حقیقت گرانبها در آیه‌اى کوتاه و به یاد ماندنى بیان شده است: “لئن شکرتم لازید نکم” اگر شکرگزار باشید، نعمت‌ها و الطاف خود را بر شما بیشتر از پیشتر مى‌کنم” (سوره ابراهیم، آیه .7) گروهى دیگر را در جامعه مى‌یابیم که همیشه دستى پر از نعمت‌هاى مادى و معنوى دارند و بدون آن که دچار سختى معیشت و رنج زندگى گردند، با آبرویى بسیار و شخصیتى ارجمند، تلاشى شایسته مى‌کنند و خداوند نیز درهاى رحمت و وسعت روزى را بر آنان گشوده نگاه داشته است. اینان صاحبان تقوا، پرهیزکارى و عبودیت‌اند، کسانى که در عرصه‌هاى مختلف زندگى ارزش‌هاى دینى خود را با هوا و هوس‌ها مبادله نکرده‌اند و همیشه با قلبى مطمئن، دلى لبریز از عشق الهى و کوششى فراگیر، به دنبال درآمدى پاک و شایسته بوده‌اندو خداوند نیز راههاى غیر قابل تصورى برابر دیدگانشان گشوده و درآمدهاى چشمگیرى برایشان فراهم ساخته است تا پاداش پرهیزکارى آنها در این دنیا نیز داده شود. خداوند متعال براى درس‌آموزى همگان و ترسیم راه روشنى از رشد و تعالى مادى و معنوى مى‌فرماید: هرگاه مردم روى زمین ایمان آورند و تقوا پیشه کنند، برکات آسمان و زمین را به روى آنان مى‌گشاییم. دسته دیگرى که تقدیر خداوند بر آن قرار گرفته تا از نظر امکانات زندگى و رفاه مادى وضع آراسته و کاملى پیدا کنند، کسانى هستند که در “امتحان و آزمایش” قرار گرفته‌اند. اینان شعارهاى بسیارى در پایبندى خود به دستورات الهى سر مى‌دادند و همیشه با انتقاد از دیگران و یا حمله به برخى از افراد، خود را پاک و منزه از دلبستگى‌هاى مادى و انحرافات اخلاقى نشان مى‌دادند و در حضور دیگران و یا هنگام مناجات با خداوند درخواست‌هاى نعمت‌هاى فراوان و الطاف بسیار کرده تا به خداى خود و بندگان او، پایمردى به اصول اخلاقى و پایدارى در حفظ ارزش‌هاى اسلامى را ثابت کنند اما بسیارى از اینان چون لذت شیرین و طعم گواراى مادیات و رفاه را چشیدند، ابتدا به توجیه کارهاى خود پرداخته، سپس با بى‌اعتنایى به دستورهاى الهی، خود را خوشبخت جلوه داده و چندى بعد با حمله به اساس سخنان پیشوایان و بایدها و نبایدهاى خداوندی، هر یک را با حقوق بشر، دنیاى امروز، مردم دیگر کشورها و افراد متمدن ناسازگار معرفى مى‌کنند. دیرى نمى‌گذرد که وضع ظاهرى آنان، همسر و فرزندانشان دگرگون مى‌شود، اسراف‌ها و تبذیرها جایگزین انفاق‌ها و کمک‌ها به مستضعفان مى‌شود. خداوند حکمت وسعت روزى خود را براى اینان “فتنه” مى‌داند و مى‌فرماید: همانا دارایى‌ها و فرزندان شما، مایه امتحان و آزمایش شما خواهد بود.

منبع : روزنامه رسالت

جدیدترین ها در این موضوع

عید غدیر در سیره اهل بیت(ع)

غدیر، تنها نه به عنوان «روزى تاریخى» ، بلکه به عنوان یک «عید اسلامى» مطرح است. عید بودن آن نیز، مراسم و سنتهاى خاصى را مى‌طلبد و نه تنها باید آن را عید دانست، بلکه باید آن را عید گرفت و به شادمانى پرداخت و به عنوان تعظیم شعائر دینى، آن را بزرگ داشت و برشکوه آن افزود، تا ارزشهاى نهفته در این روز عظیم، همواره زنده بماند و سیره معصومین (علیهم السلام)احیاگردد. 5 مهر 1396, 15:52

شیعه در نگاه وهابیان

19 خرداد 1387, 0:0

نقش جبل عامل در گسترش فرهنگ اهل بیت«ع» (قسمت اول)

6 خرداد 1387, 0:0

نقش جبل عامل در گسترش فرهنگ اهل بیت«ع» ( قسمت دوم - قسمت پایانی )

6 خرداد 1387, 0:0

ابزارهای تبلیغاتی نهضت عاشورا

10 اردیبهشت 1387, 0:0

پر بازدیدترین ها

تاریخ‌ اجتماعى‌ شیعیان‌ ایران‌ و عراق‌ در قرن‌ پنجم‌ هجرى‌ (قسمت اول)

خبرگزاری فارس: نویسنده‌ در این‌ مقاله‌ بر مبناى‌همین‌ رویکرد سعى‌ مى‌کند تا وضعیت‌ اجتماعى‌ و سبک‌ زندگى‌ شیعیان‌ را در قرن‌ پنجم‌ هجرى‌ بررسى‌ نماید.بر این‌ اساس‌، در ابتدا عوامل‌ مؤثر در شکل‌گیرى‌ تاریخ‌ اجتماعى‌؛ نظیر نژاد، مذهب‌، وضعیت‌ جغرافیایى‌ و...،بررسى‌ مى‌گردد... 5 اسفند 1386, 0:0

جغرافیاى‌ تاریخى‌ داستان‌ حضرت‌ لوط ‌(ع)‌

این‌ مقاله‌ درباره‌ مبعوث‌ شدن‌ حضرت‌ لوط‌(ع)‌ به‌ پیامبرى‌ قوم‌ شهر سدوم‌، و مسیر مهاجرت‌ آن‌حضرت‌، و اقوال‌ گوناگون‌ در این‌ باره‌، به‌ انضمام‌ ماجراى‌ نقل‌ شده‌ در قرآن‌ کریم‌ و مقایسة‌ اجمالى‌ آن‌ باداستان‌ منقول‌ در کتب‌ عهدین‌ سخن‌ گفته‌ است‌... یکى‌ از پیامبران‌ الهى‌ که‌ ماجراى‌ او و قومش‌ به‌ تفصیل‌ در قرآن‌ کریم‌ بیان‌ شده‌، حضرت‌ لوط‌ (ع)‌ است‌که‌ به‌ گفتة‌ صاحب‌نظران‌، خویشاوندى‌ ایشان‌ با حضرت‌ ابراهیم‌(ع)‌ نیز قطعى‌ و مسجل‌ است‌. داستان‌حضرت‌ لوط ‌(ع)‌ با اختلاف‌ قابل‌ توجهى‌ در تورات‌ نیز به‌ چشم‌ مى‌خورد که‌ قطعات‌ زیادى‌ از آن‌ جعلى‌ ودور از شأن‌ این‌ پیامبر عظیم‌الشأن‌ است‌. این‌ مقاله‌ دربارة‌ مبعوث‌ شدن‌ حضرت‌ لوط‌ (ع)‌ به‌ پیامبرى‌ قوم‌ شهر سدوم‌، و مسیر مهاجرت‌ آن‌حضرت‌، و اقوال‌ گوناگون‌ در این‌ باره‌، به‌ انضمام‌ ماجراى‌ نقل‌ شده‌ در قرآن‌ کریم‌ و مقایسة‌ اجمالى‌ آن‌ باداستان‌ منقول‌ در کتب‌ عهدین‌ سخن‌ گفته‌ است‌. 29 بهمن 1386, 0:0