24 آبان 1393, 13:54
كلمات كليدي : غطفان، نماز خوف، بني النضير ، ذات الرقاع
نویسنده : سید هاشم رسولی محلاتی
در سال چهارم پس از هجرت، بعد از کوچ کردن بنى النضیر، مدینه آرامشى پیدا کرد و منافقین نیز از نظر سیاسى شکست‌خورده و دست و پاى خود را جمع کردند. در این حال خبر آمد که قبیله غطفان در صدد تهیه لشکر براى جنگ با مسلمانان هستند.
رسول خدا(ص) با چهارصد تن و یا بیشتر از یاران خود براى مقابله با آنها از مدینه حرکت کرد، و چون به سرزمین دشمن رسید مردان قبیله مزبور که نیروى مقاومت و جنگ با مسلمانان را در خود نمى‌دیدند گریخته و به کوهها پناه بردند و گروهى از زنان و اثاث و اموالشان به دست مسلمانان افتاد، و غنیمت زیادى به دست آوردند پیغمبر اسلام و همراهان براى اینکه از تعقیب و حمله دشمن اطمینان حاصل کنند مقدارى در آن سرزمین ماندند و چون اطمینان پیدا کردند به سوى مدینه بازگشتند.
در همین جنگ و مدت توقف در آن سرزمین بود که براى نخستین بار دستور نماز خوف آمد و طبق آن دستور، مسلمانان در وقت‌خواندن نماز پشت‌سر رسول خدا(ص)به دو دسته تقسیم شدند، دسته‌اى براى پاسدارى لباس جنگ پوشیده و در برابر دشمن ایستادند، و دسته دیگر براى نماز آماده شدند و رکعت اول را با آن حضرت خوانده و رکعت دوم را فرادى و بسرعت تمام کرده به جاى دسته اول آمدند و آن دسته دیگر خود را به رکعت دوم نماز رسول خدا(ص)رسانده و رکعت دوم رانیز به صورت فرادى خوانده و خود را به سلام امام رساندند، به شرحى که در کتابهاى فقهى ذکر شده.
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان