13 مهر 1394, 15:28
حوزه تدریس و تربیت شاگردان
حاج میر سیّد على مدرّس نجف آبادى، پس از سال ها بهره گیرى از استادان بزرگ علم و دانش در نجف اشرف و پس از فوت آخوند خراسانى، در سال 1329 ق. به اصفهان بازگشت و مورد استقبال و تکریم مردم اصفهان به ویژه حوزه علمیه قرار گرفت.
او روزها در مدرسه صدر بازار و جدّه بزرگ، چند جلسه درس داشت و به تدریس علوم اسلامى، به ویژه حکمت و کلام، فقه، اصول و تفسیر پرداخت و جمع کثیرى از دانش پژوهان مستعّد آن زمان که اکنون از بزرگان معاصرند، از درس هاى وى استفاده کرده، به مرتبه اجتهاد نایل شدند.[44]
میر سیّدعلى در روزگار خود از عالمان و مدرسان بزرگ اصفهان به شمار مى رفت و در این اواخر یادگارى از آن عالمان و فقیهان بزرگى بود که روزگارى مجمع علمى اصفهان را اداره مى کردند.
شاگردان
در سال هاى پایانى قرن سیزدهم ق. حوزه علمیه اصفهان، از پررونق ترین حوزه هاى علوم دینى بود و عالمان و اندیشمندان بنامى را در خود جاى داده بود.
در این میان، آیت الله میر سیّدعلى نجف آبادى، یکى از عالمان و مدرسان بزرگ اصفهان به حساب مى آمد. مدرّس نجف آبادى، سال ها در مدرسه صدر بازار اصفهان در ردیف استادان بزرگ این حوزه بود. تعداد شاگردان تربیت شده توسط وى، را بالغ بر چهل نفر برشمرده اند .
منبع:فرهیختگان تمدن شیعه
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان