23 اسفند 1396, 0:0
شیخ صدوق از امام حسن عسکری(ع) نقل میکند که فرمود:
امام هادی(ع) بر بالین بیماری از اصحاب خود آمد، بیمار از بیم مرگ میگریست، و بی تاب بود. امام هادی(ع) فرمود: ای بنده خدا! از مرگ میترسی زیرا آن را نمی شناسی، بگو ببینم اگر چرکین و آلوده باشی، و از فراوانی چرک و آلودگی، در آزار باشی، و جوشهای چرکین، و گری پیدا کرده باشی، و بدانی که شست وشوی در حمام، همه آنها را از بین میبرد (و تو را پاکیزه و زیبا میسازد) آیا نمی خواهی که به حمام درآیی، و خود را شست وشو دهی؟ آیا از نرفتن به حمام، و با همین آلودگی ماندن ناراحت نیستی؟ آن بیمار عرض کرد، آری ای فرزند رسول خدا؟
حضرت فرمود: این مرگ است، مرگ، همان حمام است، و مرگ، آخرین گام تو در (راه) تطهیر گناهانت، و پاک شدن از بدی هایت میباشد، چون به مرگ درآیی، و از آن عبور کنی، از هر غم و اندوه و آزاری نجات پیدا میکنی و به هر شادی و خوشحالی میرسی. پس آن مرد آرام گرفت، و با نشاط تسلیم شد، و چشم خود را بست و درگذشت.
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان