دانشنامه پژوهه بزرگترین بانک مقالات علوم انسانی و اسلامی

اصول و مبانی اقامتگاه

No image
اصول و مبانی اقامتگاه

اقامتگاه، اصول اقامتگاه، محل سكونت، مركز مهم امور، اقامتگاه اختیاری (انتخابی)، اقامتگاه قانونی

اقامتگاه نیز مانند تابعیت دارای اصول و مبانی سه‌گانه‌ای است که تقریباً بر همان اصول تابعیت مبتنی هستند. این اصول سه‌گانه عبارتند از:

1) اصل لزوم اقامتگاه: به این معنا که هر شخص باید دارای اقامتگاه معینی باشد، زیرا شخصیت هر کس در حقوق و تکالیف او متجلّی می‌گردد و تحقق حقوق و تکالیف نیازمند مکان است؛ که این مکان ممکن است اقامتگاه شخص و یا محل سکونت وی (محلی که شخص به‌طور موقت در آن‌جا حضور و سکونت دارد) باشد. اقامتگاه هم در حقوق بین‌الملل همانند حقوق داخلی دارای آثار متعددی است، از جمله: تعیین صلاحیت قضایی و صلاحیت محلی دادگاه در رسیدگی به دعاوی بین‌المللی و نیز تعیین قانون صالح.

موارد یاد شده و جهات دیگری ایجاب می‌کنند که هر کسی دارای اقامتگاهی باشد یا بتوان اقامتگاهی معین را دربارۀ او مفروض دانست (اقامتگاه اختیاری یا اقامتگاه قانونی). با آن که در ضرورت بهره‌مندی هر کس از یک اقامتگاه تردیدی وجود ندارد، امّا در عمل کسانی هستند که نمی‌توان اقامتگاه آن‌ها را مشخص نمود. این وضعیت می‌تواند از عمل خود شخص یا از شرایط نامساعد اجتماعی که به او تحمیل گردیده و او را از ماندن در محلی معین محروم ساخته، ناشی شده باشد؛ ولی این مشکل کمتر به وجود می‌آید چون به هر حال هر شخصی در یک محلی به سر می‌برد و معمولاً در همان محل اعمال حقوقی خود را انجام می‌دهد. بنابراین محل یاد شده اقامتگاه وی محسوب می‌شود.

طبق اصل لزوم اقامتگاه، امروزه در اکثر کشورهای جهان به محض تولد طفل، اقامتگاه پدر و مادرش را به او تحمیل می‌کنند.

2) اصل اختیاری بودن اقامتگاه: یعنی هر فرد آزاد است، محلی برای سکونت و امور مهم خود انتخاب کند.

«هیچ کس را نمی‌توان از محل اقامت خود تبعید کرد یا از اقامت در محل مورد علاقه‌اش ممنوع یا به اقامت در محل مجبور ساخت، مگر در مواردی که قانون مقرر می‌دارد» (مفاداصل سی و سوم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران)

3) اصل وحدت اقامتگاه: طبق این اصل هیچ کس نمی‌تواند بیش از یک اقامتگاه داشته باشد. این اصل نیز مانند اصل لزوم اقامتگاه توسط اغلب کشورهای جهان مانند ایران، فرانسه، سوئیس و انگلیس پذیرفته شده است.

«هیچ کس نمی‌تواند بیش از یک اقامتگاه داشته باشد» (مفاد ماده 1003 قانون مدنی)

امّا علی‌رغم این اصل می‌بینیم در برخی کشورها مانند آلمان طبق بند 2 از مادۀ 7 قانون مدنی آلمان، یک شخص می‌تواند چندین اقامتگاه داشته باشد. بنابراین همان‌گونه که در تابعیت، افرادی دارای تابعیت مضاعف هستند در اقامتگاه نیز افرادی یافت می‌شوند که بیش از یک اقامتگاه دارند.

4) اصل تغییر پذیری اقامتگاه: اقامتگاه یک امر همیشگی نیست و قابل تغییر است و برای این کار کافی است که شخص مرکز مهم امور خود را به محل دیگری منتقل نماید. گرچه در سطح بین‌المللی این مساله به این سادگی نیست، با این حال از تغییر تابعیت بسیار ساده‌تر است. قانون ایران نیز این اصل را به رسمیت شناخته و در مقرر کرده است که :

«تغییر اقامتگاه به وسیله سکونت حقیقی در محل دیگر به عمل می‌‌آید مشروط بر این‌که مرکز مهم امور او نیز به همان محل انتقال یافته باشد» (مفاد ماده 1004 قانون مدنی)

مقاله

جایگاه در درختواره حقوق بین الملل خصوصی

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

جدیدترین ها در این موضوع

دفتر تجارتی    Business office

دفتر تجارتی Business office

در لغت دفتری که تاجر معاملات خود را ثبت نماید و از روی آن سود وی تعیین گردد را دفتر تجارتی گویند.
استثنائات اصل عدم قابلیت استناد به ایرادات در مقابل سند تجاری

استثنائات اصل عدم قابلیت استناد به ایرادات در مقابل سند تجاری

یکی از اصول حاکم بر اسناد تجاری، اصل غیر قابل استناد بودن ایرادات در مقابل سند تجاری می‌باشد طبق این اصل، اسناد تجاری به خودی خود معرّف طلب صاحب آن می‌باشند و روابط حقوقی که ممکن است بین امضاکنندگان و ظهرنویسان موجود باشد و ادّعاهایی که هر یک از آنها بر دیگری درباره معامله‌ای که به صدور سند تجاری منجر شده است، در حقوق صاحب سند تجاری، تأثیری ندارد و سند تجاری گردش کرده و از طرف دارنده اصلی به دیگری منتقل شده و یک سند مستقل از رابطه حقوقی اصلی است
No image

عقد شرکت (societe)

پر بازدیدترین ها

No image

اجازه در عقد فضولی

No image

ضمان و اقسام آن

No image

شرایط شکلی صدور برات

استثنائات اصل عدم قابلیت استناد به ایرادات در مقابل سند تجاری

استثنائات اصل عدم قابلیت استناد به ایرادات در مقابل سند تجاری

یکی از اصول حاکم بر اسناد تجاری، اصل غیر قابل استناد بودن ایرادات در مقابل سند تجاری می‌باشد طبق این اصل، اسناد تجاری به خودی خود معرّف طلب صاحب آن می‌باشند و روابط حقوقی که ممکن است بین امضاکنندگان و ظهرنویسان موجود باشد و ادّعاهایی که هر یک از آنها بر دیگری درباره معامله‌ای که به صدور سند تجاری منجر شده است، در حقوق صاحب سند تجاری، تأثیری ندارد و سند تجاری گردش کرده و از طرف دارنده اصلی به دیگری منتقل شده و یک سند مستقل از رابطه حقوقی اصلی است
Powered by TayaCMS