جهيزيه ساده حضرت زهرا (س)

نويسنده: بابك شكورزاده

برگرفته از: خبرگزاری رسا

ازدواج اميرالمؤمنين (ع) و حضرت فاطمه (س) به عنوان ازدواج دو شخصيت معصوم و برترين مخلوقات عالم هستي، بعد از نبي اکرم(ص) ابعاد مختلفي براي الگوپذيري دارد؛ هر چند که نه احدي مي تواند به عظمت ايشان معرفت پيدا کند و نه توان اين را دارد که مانند ايشان شود؛ بلکه بحث در اين است که از اين بزرگواران الگو بپذيريم و به شمه اي از سيره ايشان متمسک شويم.

***

ساده زيستی و مهريه پايين

ساده زيستي، قناعت و مهريه کم از شاخصه هاي مهم اقتصادي اين ازدواج با برکت است که حقيقتاً جاي الگوپذيري دارد و متأسفانه جاي خالي آن در جامعه امروز محسوس است. البته اين بدان معنا نيست که اثري از ساده زيستي و مهريه پايين اصلاً در ازدواج ها وجود ندارد؛ بلکه وضعيت موجود در تراز جامعه اسلامي و مردمي که ادعاي محبت و پيروي از اهل بيت را دارند نيست.

قول مشهور در باب مهريه حضرت زهرا(س) اين است که مهريه ايشان 500 درهم بوده که به مهر السنه مشهور است. 500 درهم را با هر قاعده اي به نرخ امروز محاسبه کنيم قطعاً اختلاف زيادي با مهريه هاي سرسام آوري دارد که در جامعه فراگير شده است.

اصولاً مهريه پايين در احاديث از ويژگي هاي زن با برکت و مهريه بالا از شومي زن شمرده شده است. (من لا يحضره الفقيه،ج3،ص387)

جهيزيه حضرت زهرا از فروش زره اميرمؤمنان تهيه شد که برخي از آنها عبارت بود از

1- يك پيراهن به قيمت هفت درهم

2- روسری(خمار) به قيمت چهار درهم

3- رو انداز(قطيفه) مشكی خيبری

4- تختی كه وسط آن را با ليف خرما بافته بودند.

5- دو عدد تشك با روكشي از كتان مصري كه يكي از آنها با ليف خرما و ديگري با پشم گوسفند پر شده بود.

6- چهار بالش- يا متّكا، يا پشتي- با رويه اي از پوست حيوانات طائف كه درون آنها از علف اذخر (گياه خشك و سبز رنگي شبيه كاه و نرم تر از آن است كه داراي بوي خوش نيز می‌باشد) پر شده بود.

7- پرده ای از جنس پشم

8- حصيری بافت يمن

9- يك آسيای دستی

10- طشت مسی

11- مشك آبی از جنس پوست

12- ظرف مخصوص شير كه از جنس چوب می تراشيدند.

13- ظرفی برای آبخوری

14- ظرفی قيراندود برای شستشو

15- سبويی سبز رنگ كه در آن روغن، آرد يا چيزهای ديگر نگهداری می كردند.

16- دو كوزه كوچك سفالی. (امالی طوسی/ ص41)

البته همچنان که واضح است، ملاک الگو پذيري، ساده زيستي و قناعت کردن به حداقل‌هايي است که براي يک زندگي مشترک لازم است و البته در هر عصر و زماني متناسب با شرايط متغير است.

الگوپذيری در بندگی خدا

رسول خدا (ص) از علي (ع) پرسيد: همسرت چگونه زني است؟

اميرمؤمنان(ع) عرض کرد: «نِعْمَ الْعَوْنُ عَلَي طَاعَةِ اللَّهِ؛ خوب ياوري است براي اطاعت از خدا.»

رسول خدا(ص) همين سؤال را از حضرت فاطمه (س) پرسيد و ايشان عرض کرد: شوهري خوب و شايسته است. سپس رسول خدا صلّي اللَّه عليه و آله و سلّم براي آنها دعا كرد و فرمود: خداوندا! در ميان آنها الفت برقرار نما، و آنان و فرزندانشان را نعمت بهشت نصيب کن، به آنها فرزنداني پاك، طيّب و مبارك روزي نما و در ذرّيّه آنها بركت قرار داده و آنها را اماماني هدايتگر به سوي اطاعت خود قرار ده و آنان را به آنچه كه رضايت تو در آن است راهنمايي فرما. (مناقب آل ابي طالب/ج3/ص356)

يکي از نکات مهم در روابط زن و شوهر همين نکته است که تا چه اندازه مي توانند در عبادت و بندگي خدا ياور يکديگر باشند. البته عبادت فقط منحصر به نماز و روزه و ذکر و مواردي از اين قبيل نيست؛ بلکه در شئون مختلف مي تواند مصداق داشته باشد؛ مثلاً مرد در حفظ حجاب زن مي تواند نقش مثبتي ايفا کند و اگر احياناً همسرش آن طور که شايسته است مقيد حجاب نيست با امر به معروف سبب شود که نسبت به اين مسئله اهتمام بيشتري داشته باشد.

از طرفي زن مي تواند با قناعت و نداشتن توقعات بي مورد سبب شود که شوهرش آلوده به مال حرام نشود؛ چرا که يکي از دلايلي که مرد به سمت کسب درآمد حرام مي رود، درخواست هاي بيش از حد و بعضا نامتعارفي است که از طرف همسرش متحمل مي شود. اينها همه مي تواند مصاديقي از کمک در بندگي خدا باشد.

روزنامه كيهان، شماره 21707 به تاريخ 5/6/96، صفحه 6 (معارف)