آیا در خواست شفاعت از اولیا مایه شرک نیست و نوعی پرستش آنان به شمار نمی رود ؟

پرسش:

پاسخ:

اعتقادبه شفاعت اولیای الهی در روز رستاخیز ، از اصولی است که کسی در آن شک و تردید ندارد و همه فرق اسلامی به شفاعت پیامبران و به ویژه پیامبر خاتم ( صلی الله علیه و آله ) اعتقاد راسخ دارند . تنها اختلافی که پس از ظهور ابن تیمیه در قرن هشتم و محمد بن عبد الوهاب در نیمه های قرن دوازدهم هم پیش آمد ، این بود که آیا می توان در این جهان نیز از شفیعان واقعی در خواست شفاعت کرد ؟ اصولا « استشفاع» یعنی طلب شفاعت ، در کتاب های حدیثی و تفسیری به معنی در خواست دعا وارد شده است . مثلا بخاری ، محدث معروف اهل سنت در صحیخ خود بابی را با این عنوان آورده است : « هرگاه مردم در هنگامی قحطی از پیشوایان خود بخواهند که برای آنان از خدا باران بطلبد ، نباید در خواست آنان را رد کند » . در خواست دعا از مومن از امور پسندیده است ، چه رسد به انبیاء و اولیاء . از این گذشته برخی از یاران پیامبر از خود آن حضرت در زمان حیات و یا پس از در گذشت ایشان در خواست شفاعت می کردند . برای مثال : وقتی پیامبر گرامی ( صلی الله علیه و آله ) در گذشت ، بدن مبارک اوصحیح است را با پارچه ای پوشانیده ، منتظر بودند که مسلمانان در کنار مسجد گرد آیند تا مراسم « تجهیز » و تغسیل و نماز و تدفین انجام گیرد . در این هنگام ، وقتی ابو بکر وارد خانه پیامبر ( صلی الله علیه و آله ) شد ،پارچه را از چهره پیامبر بر گرفت ، خود را روی پیکرش افکند . اورا بوسید و چنین گفت :پدر و ماردم فدای تو باد ! تو در زندگی و پس از مرگ پاک و پاکیزه هستی . ما را ای محمد نزد خدایت یاد کن و ما را به خاطر داشته باش. جمله های « اذکر نا عند ربک » جز در خواست شفاعت چیزی نیست . مرکز پاسخگو: کتاب گزیده راهنمای حقیقت، آیت الله شیخ جعفر سبحانی

جدیدترین ها در این موضوع

فرازی از خطبه های نهج البلاغه در باب توحید

هر چه به ذات شناخته باشد ساخته است و هرچه به خود بر پا نباشد ديگرى اش پرداخته. سازنده است نه با به كار بردن افزار. هر چيز را به اندازه پديد آرد، نه با انديشيدن در كيفيت و مقدار. بى نياز است بى آنكه از چيزى سود برد. با زمان ها همراه نيست و دست افزارها او را يارى ندهد. 8 آبان 1395, 19:34

خداشناسی در نهج البلاغه

پیشوایان دینی، همواره ما را از اندیشیدن در ذات خداوند بزرگ منع کرده اند؛ چرا که عظمت بی پایان حضرت حق، فراتر از آن است که عقل محدود و نارسای بشری به درک و شناخت او دست یابد. در بخشی از کلام امام علی علیه السلام آمده است: «اگر وهم و خیال انسان ها، بخواهد برای درک اندازه قدرت خدا تلاش کند و افکار بلند و دور از وسوسه های دانشمندان، بخواهد ژرفای غیب ملکوتش را در نوردد و قلب های سراسر عشق عاشقان، برای درک کیفیّت صفات او کوشش نماید . 8 آبان 1395, 19:32

توحید و خداگرایی‏ در نهج البلاغه

البته این‏گونه نیست که خداوند با وجود امکان اشراف انسان بر صفاتش او را بازداشته، بلکه روشن است که شناخت جامع موجود نامحدود از سوى یک موجودِ محدود محال است. قدرت او بر اشراف‏بخشیدن به‏انسان در شناخت خود، به این امرِ محال تعلق نمى‏گیرد؛ زیرا غیرخدا همه‏چیز محدودیت دارد و نامحدودکردن محدود ذاتاً محال است. 8 آبان 1395, 19:29

توحید در نگاه امام علی (علیه السلام)

بعضی متفکران بر این باورند که در قرآن بر اثبات وجود آفریدگار آیـاتـی ذکـر شده است که روشن ترین آن ها را آیه ذیل است: (افی الـلـه شک فاطر السموات والارض5؛ مگر درباره خدای متعال که خالق آسمان ها و زمین است، شکی هست؟ 8 آبان 1395, 19:27

توحید از دیدگاه قرآن و نهج البلاغه(1)

با توجه به این نکته، باید ببینیم که قرآن کریم برای عقائد و معارف مطرح شده از جانب خودش چه دلائلی را مطرح کرده است ؟ و با وجود این شیوه که قرآن از همه گروه ها برهان ودلیل می طلبد، آیا ممکن است که خودش برای مطالب خود دلیل نیاورد؟ و آیا جا دارد که ما برای معارف اسلام، از جای دیگر طلب دلیل کنیم ؟ 8 آبان 1395, 19:25

پر بازدیدترین ها

خداشناسی در نهج البلاغه

بررسی توحيد در نهج البلاغه

بدان كه استواران در علم آن كسانى هستند كه اقرار به مجموع آن چه در پس ‍ پرده غيبت است و تفسيرش را نمى دانند، آنان را از اين كه بخواهند به زور از درهايى كه جلو عوالم غيب زده شده است وارد شوند بى نياز كرده است. پس خداوند بزرگ اعتراف آنان را به ناتوانى از رسيدن به آن چه در حيطه دانششان نيست ستود و خود دارى آنان را از غور كردن در آن چه به بحث و جستجو از كنه آن مكلف نشده اند استوارى در علم ناميده 8 آبان 1395, 19:20