دانشنامه پژوهه بزرگترین بانک مقالات علوم انسانی و اسلامی

چرا اهل سنت، اهل بیت پیامبر(ص) را قبول ندارند

واقعیت آن گونه نیست که سؤال کننده تصور کرده است، بلکه اهل سنت اهل بیت پیامبرصلى الله علیه وآله وسلم را قبول دارند؛ یعنى علم، تقوا و کرامات ایشان را قبول دارند
چرا اهل سنت، اهل بیت پیامبر(ص) را قبول ندارند
چرا اهل سنت، اهل بیت پیامبر(ص) را قبول ندارند

پاسخ : واقعیت آن گونه نیست که سؤال کننده تصور کرده است، بلکه اهل سنت اهل بیت پیامبرصلى الله علیه وآله وسلم را قبول دارند؛ یعنى علم، تقوا و کرامات ایشان را قبول دارند و روایات فراوانى در کتب آنها بیان کننده فضایل آن بزرگواران است و بلکه در بسیارى از کتابهاى حدیثى اهل سنت بابى تحت عنوان مناقب اهل بیت النبى‌علیهم السلام یا باب فضایل اهل بیت النبى‌علیهم السلام وجود دارد و برخى از دانشمندان اهل سنت کتابهاى مستقلى درباره فضایل اهل بیت نوشته‌اند، مانند کتاب ینابیع المودة تالیف حنفى قندوزى و کتاب خصائص الامام على تالیف امام نسایى - یکى از مؤلفان صحاح سته اهل سنت -.

اهل سنت محبت اهل بیت پیامبرعلیهم السلام را شرط ایمان مى‌دانند و در روایات آنان بر این امر تاکید شده است که براى نمونه چند مورد از این روایات نقل می شود:

1 - زمخشرى از مفسران اهل سنت مى‌گوید: «هنگامى که آیه مودت "قُلْ لااَسْئَلَکُم عَلَیهِ اَجْراً اِلاَّ المَوَدَّةَ فىِ القُربى" ؛[1]- بگو اى رسول ما که اجر و پاداشى جز دوستى نزدیکان را از شما نمى‌خواهم - نازل شد از رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم پرسیدند چه کسانى مودت و دوستى آنان بر ما واجب شده است؟ فرمود: على و فاطمه و فرزندان آن دو».

2 - همچنین زمخشرى روایاتى را نقل مى‌کند که در آنها پیامبرصلى الله علیه وآله وسلم مردم را به محبت اهل بیت‌ علیهم السلام فراخوانده است از جمله: « مَنْ ماتَ عَلى حُبِّ آلِ مُحَمّدٍ ماتَ شَهیداً ألا وَ مَنْ ماتَ عَلى حُبِّ آلِ مُحَمّدٍ ماتَ مَغْفُوراً له »؛[2] هرکس بر محبت آل محمد بمیرد، شهید و آمرزیده مرده. چنین کسى با ایمان کامل و بر سنت و جماعت از دنیا رفته است.

3 - در صحیح مسلم روایت شده است که پیامبر صلى الله علیه وآله وسلم فرمود: « اِنّى تارِکٌ فیکُم الثَّقَلَیْنِ اَوَّلهما کِتابُ اللَّهِ فیهِ الهُدى وَ النُّور فَخِذُوُا بِکِتابِ اللَّهِ وَ اسْتَمْسِکُوا بِه قالَ وَ اَهْلِ بَیْتى أذَکِّرُکُم اللَّهَ فى اَهْلِ بَیْتى أذَکّرُکُم اللَّه فى اَهلِ بیتى...» ؛[3] من دو گوهر گرانبها در میان شما مى‌گذارم، یکى کتاب خدا که نور و هدایت‌گر است پس چنگ زنید به آن و عمل کنید، و اهل بیتم. توجه مى‌دهم شما را به خدا درباره اهل بیتم، توجه مى‌دهم شما را به خدا درباره اهل بیتم....

خلاصه این که روایات فراوانى در بیان مناقب و فضایل اهل بیت در کتابهاى روایى و حدیثى اهل سنت آمده است که نیازى به یادآورى همه آنها نیست و تنها حدیث ثقلین که از نظر سند و دلالت مورد اتفاق شیعه و اهل سنت است درباره فضایل اهل بیت کافى است. بویژه با تأکید و اصرارى که درباره اهل بیت فرموده و سه‌ بار هشدار داده است.[4]

در پایان توجه به چند نکته لازم است:

1 - در تاریخ آمده است که گروه خوارج و نواصب دشمن حضرت على‌علیه السلام بوده‌اند و احیاناً برخى از افراد و گروههاى دیگر را هم تحت تأثیر خود قرار داده و روحیه انکار یا کتمان نسبت به فضایل حضرت على‌علیه السلام و فرزندان آن حضرت، در برخی به وجود آورده‌اند اما نباید عموم برادران و خواهران اهل سنت با آنها اشتباه شوند.

2 - برخى از اهل سنت همسران پیامبرصلى الله علیه وآله وسلم را نیز در زمره اهل بیت مى‌دانند اما عده‌اى از آنان همانند شیعه اعتقاد دارند اهل بیت پیامبر - که در روایات مشخص شده است - شامل آنان نمى‌شود چون رابطه خویشاوندی همسر با طلاق فسخ می شود، اما خویشاوند نسبى و اولاد قابل جدا شدن نیست. و در این مورد به حدیث کسا استدلال شده است.

3 - اهل سنت برخلاف شیعه ائمه اهل بیت ‌علیهم السلام را معصوم نمى‌دانند.

4 - اهل سنت معتقد به انتخاب ائمه اهل بیت‌ علیهم السلام از سوى خداوند به عنوان جانشینان پیامبرصلى الله علیه وآله وسلم نیستند.

    برگرفته از کتاب پاسخ به پرسش ها از دیدگاه تشیع و تسنن
    پی نوشت:
  • [1] . سوره شورى، آیه 23.
  • [2] . تفسیر کشاف، ج 3، ص 467، ذیل آیه مودت (شورى/23).
  • [3] . صحیح مسلم، باب فضایل على بن ابیطالب رضى‌اللَّه عنه (صحیح مسلم با شرح نووى طبع بیروت) ج15 و 16.
  • [4] . برای اطلاع بیشتر ر . ک : ینابیع الموده ، خصائص الامام علی و سایر کتاب هایی که توسط نویسندگان اهل سنت درباره اهل بیت نگاشته شده است.

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

جدیدترین ها در این موضوع

 فرازی از خطبه های نهج البلاغه در باب توحید

فرازی از خطبه های نهج البلاغه در باب توحید

هر چه به ذات شناخته باشد ساخته است و هرچه به خود بر پا نباشد ديگرى اش پرداخته. سازنده است نه با به كار بردن افزار. هر چيز را به اندازه پديد آرد، نه با انديشيدن در كيفيت و مقدار. بى نياز است بى آنكه از چيزى سود برد. با زمان ها همراه نيست و دست افزارها او را يارى ندهد.
 خداشناسی در نهج البلاغه

خداشناسی در نهج البلاغه

پیشوایان دینی، همواره ما را از اندیشیدن در ذات خداوند بزرگ منع کرده اند؛ چرا که عظمت بی پایان حضرت حق، فراتر از آن است که عقل محدود و نارسای بشری به درک و شناخت او دست یابد. در بخشی از کلام امام علی علیه السلام آمده است: «اگر وهم و خیال انسان ها، بخواهد برای درک اندازه قدرت خدا تلاش کند و افکار بلند و دور از وسوسه های دانشمندان، بخواهد ژرفای غیب ملکوتش را در نوردد و قلب های سراسر عشق عاشقان، برای درک کیفیّت صفات او کوشش نماید .
 توحید و خداگرایی‏ در نهج البلاغه

توحید و خداگرایی‏ در نهج البلاغه

البته این‏گونه نیست که خداوند با وجود امکان اشراف انسان بر صفاتش او را بازداشته، بلکه روشن است که شناخت جامع موجود نامحدود از سوى یک موجودِ محدود محال است. قدرت او بر اشراف‏بخشیدن به‏انسان در شناخت خود، به این امرِ محال تعلق نمى‏گیرد؛ زیرا غیرخدا همه‏چیز محدودیت دارد و نامحدودکردن محدود ذاتاً محال است.
 توحید در نگاه امام علی (علیه السلام)

توحید در نگاه امام علی (علیه السلام)

بعضی متفکران بر این باورند که در قرآن بر اثبات وجود آفریدگار آیـاتـی ذکـر شده است که روشن ترین آن ها را آیه ذیل است: (افی الـلـه شک فاطر السموات والارض5؛ مگر درباره خدای متعال که خالق آسمان ها و زمین است، شکی هست؟
 توحید از دیدگاه قرآن و نهج البلاغهʁ)

توحید از دیدگاه قرآن و نهج البلاغه(1)

با توجه به این نکته، باید ببینیم که قرآن کریم برای عقائد و معارف مطرح شده از جانب خودش چه دلائلی را مطرح کرده است ؟ و با وجود این شیوه که قرآن از همه گروه ها برهان ودلیل می طلبد، آیا ممکن است که خودش برای مطالب خود دلیل نیاورد؟ و آیا جا دارد که ما برای معارف اسلام، از جای دیگر طلب دلیل کنیم ؟

پر بازدیدترین ها

 فرازی از خطبه های نهج البلاغه در باب توحید

فرازی از خطبه های نهج البلاغه در باب توحید

هر چه به ذات شناخته باشد ساخته است و هرچه به خود بر پا نباشد ديگرى اش پرداخته. سازنده است نه با به كار بردن افزار. هر چيز را به اندازه پديد آرد، نه با انديشيدن در كيفيت و مقدار. بى نياز است بى آنكه از چيزى سود برد. با زمان ها همراه نيست و دست افزارها او را يارى ندهد.
 خداشناسی در نهج البلاغه

خداشناسی در نهج البلاغه

پیشوایان دینی، همواره ما را از اندیشیدن در ذات خداوند بزرگ منع کرده اند؛ چرا که عظمت بی پایان حضرت حق، فراتر از آن است که عقل محدود و نارسای بشری به درک و شناخت او دست یابد. در بخشی از کلام امام علی علیه السلام آمده است: «اگر وهم و خیال انسان ها، بخواهد برای درک اندازه قدرت خدا تلاش کند و افکار بلند و دور از وسوسه های دانشمندان، بخواهد ژرفای غیب ملکوتش را در نوردد و قلب های سراسر عشق عاشقان، برای درک کیفیّت صفات او کوشش نماید .
 توحید و خداگرایی‏ در نهج البلاغه

توحید و خداگرایی‏ در نهج البلاغه

البته این‏گونه نیست که خداوند با وجود امکان اشراف انسان بر صفاتش او را بازداشته، بلکه روشن است که شناخت جامع موجود نامحدود از سوى یک موجودِ محدود محال است. قدرت او بر اشراف‏بخشیدن به‏انسان در شناخت خود، به این امرِ محال تعلق نمى‏گیرد؛ زیرا غیرخدا همه‏چیز محدودیت دارد و نامحدودکردن محدود ذاتاً محال است.
براهین وجودشناختی و جهان شناختی در نهج البلاغه

براهین وجودشناختی و جهان شناختی در نهج البلاغه

گویی اندیشمندان شرق و غرب، در این راه به مسابقه پرداخته اند، تا دقیق ترین و صحیح ترین و استوارترین برهان وجود شناختی را عرضه کنند. غربی ها در این راه به اعتراف خودشان شکست خورده و علی الظاهر به بن بست رسیده اند.
 توحید در نگاه امام علی (علیه السلام)

توحید در نگاه امام علی (علیه السلام)

بعضی متفکران بر این باورند که در قرآن بر اثبات وجود آفریدگار آیـاتـی ذکـر شده است که روشن ترین آن ها را آیه ذیل است: (افی الـلـه شک فاطر السموات والارض5؛ مگر درباره خدای متعال که خالق آسمان ها و زمین است، شکی هست؟
Powered by TayaCMS