موت اختیاری

به سوى نجف

سید محمد حسین پس از هفت سال تحصیل در حوزه علمیه قم در سال 1370هـ.ق. براى ادامه تحصیل به عراق مهاجرت کرد حضرات آیات: سیدابوالقاسم خویى، شیخ حسین حلى و سید محمود شاهرودى از استادانى بودند که سید محمد حسین از درسهاى فقه و اصولى آنها بهره برد و هفت سال حضور در نجف براى آیت الله سید محمد حسین حسینى تهرانى، برکات فراوانى به همراه داشت. وى علاوه بر رسیدن به مقام اجتهاد، با عارفان بزرگى آشنا شد که مسیر زندگى اش را تغییر دادند و وى را به طریق سیر و سلوک هدایت کردند. او به توصیه علامه طباطبایى ابتدا با شیخ عباس قوچانى، از شاگردان خاص و وصى رسمى آیت الله قاضى، ارتباط پیدا کرد و در اخلاق و سیر و سلوک از او بهره هاى فراوان برد و پس از آن به حضور عارف برجسته سید هاشم حداد رسید و بهره هاى معنوى زیادى برد. او از این استاد بزرگ عرفان با احترام و عظمت فوق العاده یاد مى کند و مى گوید:

«در بین شاگردان مرحوم قاضى، او تنها شاگردى است که موت اختیارى داشته است.»

آیت الله حسینى تهرانى ارتباط بسیار نزدیکى با سید هاشم حداد داشت. خود مى گوید:

«نیمه شعبان سنه 1376هـ.ق بود که حقیر را توفیق زیارت حاصل و به کربلا مشرف شدم. در آن سفر توفیق زیارت و دست بوسى حضرت آقاى حاج سید هاشم را پیدا کردم و تا بیست و هشت سال تمام که ایشان از دار فانى رحلت نمودند، یعنى در سنه 1304 روابط و صمیمیت و ارادت به نحو اکمل و اتّم برقرار بود.»^[5]

منبع:فرهیختگان تمدن شیعه