تدریس حاج شیخ غلامرضا یزدی

تدریس

حاج شیخ به اعتراف اهل علم و به گواهى نظریات علمى و فقهى اى که ابراز مى نمود، از مجتهدان زمان خود به حساب مى آمد. صاحب النجوم المسرّده مى گوید:

وى از مرحوم آیت الله العظمى حاج شیخ عبدالکریم حائرى، آیت الله حاج میرزا سید على مدرس لب خندقى، آقا سید ابوالحسن اصفهانى و حاج آقا حسین قمى اجازه اجتهاد داشت.^([39]) امّا هر گاه او را با القابى چون آیت الله، مجتهد و... صدا مى زدند با فروتنى مى گفت: «من تنها شیخ غلامرضا هستم».

با این که او بیشتر عمرش را در راه تبلیغ اسلام و منبر صرف مى کرد، در عین حال در مواقعى که در یزد بود، به چند مدرسه علمیه، مثل مدرسه خان، مصلى و شفیعیه سر مى زد. وى بیشتر به تدریس تفسیر و فلسفه مى پرداخت و به تدریس تفسیر صافى علاقه خاصى داشت.

حاج شیخ، در زمان اندکى که در قم بود، در فیضیه درس مى گفت و سوره حمد را تفسیر مى نمود. امام خمینى(رحمه الله)، از قدرت کلام و تفسیر وى شگفت زده شده، در مورد ایشان فرموده بودند:

«ایشان عجب تفسیرى ارائه کردند، خیلى عمیق و جالب بود، آیا یزد هم چنین بزرگانى دارد.»^([40])

ایشان علاوه بر تدریس در یزد و قم یک سال در شیراز به تدریس فقه و اصول پرداختند.

شاگردان

حاج شیخ به دلیل بیمارى چشم و دیگر بیمارى هاى جان فرسا نتوانست آن گونه که باید و شاید به تدریس بپردازد اما در همان ایام اندکى که به تدریس پرداختند، شاگردان برجسته اى از فیض وجودشان بهره بردند که بعدها هر کدام از استوانه هاى دین و شریعت شدند.

حاج شیخ دروس مختلفى را در حوزه هاى علمیه یزد، قم، اصفهان و مشهد تدریس کرد.

نام برخى از شاگردان ایشان از این قرار است:

حضرات آیات سید عباس خاتم، محمدتقى مصباح یزدى، محمود علومى، سید محمد محقق داماد، مکارم شیرازى، سید على محمد کازرونى، و حجج اسلام آقایان سید جواد حیدرى، علیرضا ریحان یزدى، ملا عبدالصمد اردکانى، حائرى زاده، محمدحسن قافى، سید ابوالفضل مدرّس سعیدى، حاج سید على محمد وزیرى یزدى و... .

منبع:فرهیختگان تمدن شیعه