قال الامام علی (علیه‌السلام):«عبد الشهوة اسیرٌ لاینفکّ اَمْرُهُ»

قال الامام علی (علیه‌السلام):

«عبد الشهوة اسیرٌ لاینفکّ اَمْرُهُ» (غررالحکم، ص 499 و 765)

امام علی (علیه‌السلام) فرمودند:

«بنده شهوت، اسیری است که هرگز آزادی نخواهد داشت»

توضیح:

سعادت جامع و کامل نصیب انسانی است که بر وفق قانون آفرینش زندگی کند و از هیچ یک از خواهش‌های مادی و روحانی خود غافل نباشد، برنامه اعمال خویش را طوری تنظیم نماید که غرائز طبیعی و تمایلات عالیۀ انسانیش با یکدیگر موزون و هم‌آهنگ گردند و هر یک در جای خود با اندازه‌گیری صحیح ارضاء شوند و این کار جز با تعدیل خواهش‌های غریزی و محدود ساختن شهوات نفسانی میسر نیست، زیرا آزادی بی‌قید و شرط غرائز، تمایلات عالیۀ بشری را می‌میراند و فروغ فضیلت و مکارم اخلاق را در نهاد آدمی خاموش می‌سازد و در نتیجه عواطف انسانی و سجایای اخلاقی فدای تمایلات غریزی و زندگی حیوانی می‌شود و این عمل، خود مخالف نظام آفرینش بشر و منافی با سعادت واقعی انسان است.

هر انسانی می‌تواند از دو راه یکی را برگزیند: یا احیاء تمایلات عالیه و زندگی انسانی و یا آزادی بی‌قید و شرط غرائز و حیات حیوانی. به عبارت دیگر یا آدمی مسخّر و مطیع شهوات خود باشد یا شهوات را مطیع و مسخّر عقل و انسانیت خویش سازد.

آنان که آزادی غرائز را انتخاب می‌کنند و پیرو بی‌قید و شرط شهوات خود می‌شوند نه تنها از سجایای انسانی و سعادت واقعی محرومند بلکه در نظر اولیاء گرامی اسلام با این عمل به بدترین اسارت‌ها و پست‌ترین بردگی‌ها تن داده‌اند.