ویژگى‌هاى انقلاب اسلامى از نگاه مقام معظم رهبری

مردم گرایى
بخش اندیشه : مردمى بودن انقلاب اسلامى خصوصیت مهمى است که درنام “ جمهوری” نظام متجلى گردید. مردمى بودن انقلاب اسلامى از دو جهت با مردمى بودن سایر انقلاب‌ها تفاوت دارد. اول اینکه مردمى بودن جزء ذات اسلام است نه چیزى خارج از آن. با این توضیح که اسلام براى مردم وهدایت آنان از سوى خداوند تبارک وتعالى نازل شده است ولذا همواره فلاح و رستگارى آنان را مدنظر دارد و چنین دینى حضور مردم در اجراى مقررات و دفاع از حریم خود را اصل اولیه مى‌داند. البته این توده‌هاى محروم و مستضعف هستند که بیشترین حمایت ودفاع را از دین به عمل آورده و مى‌آورند چه درصدر اسلام و چه در انقلاب اسلامى این امر اثبات شده است و بالاترین دلیل این مسئله همان عنایت و حمایت اسلام ناب با همه خصوصیاتش از جمله عدالت خواهى از مردم است. دوم آنکه اسلام به‌طور واقعى وحقیقى مردم را در صحنه حفظ مى‌کند . کذب و دروغ و صورت سازى درحضور مردم در صحنه‌هاى انقلاب راهى ندارد .
مقام معظم رهبرى مى‌فرمایند: “خصوصیت دوم مردمى بودن است انقلاب‌هاى دیگر- آنها که حقیقتا انقلاب بودند پس از پیروزى خود اغلب نسبت به مردم بى‌اعتنا شدند . کودتاها و حرکات نظامى و امثال اینها را کارى نداریم. انقلاب‌ها همیشه در همه جاى دنیا به دست مردم به وجود آمده اما بعد از آن که به پیروزى رسیده یا در آ‌ستانه پیروزى قرار گرفته احزاب یا حزب جاى انقلاب و مردم را گرفته است و مردم کنار رفته‌اند. مثل کشورهاى کمونیستى و سوسیالیستى دنیا که نظام‌هاى خیلى از آنها با یک انقلاب به وجود آمده و مردم در آن نقش داشته‌اند و به گروه انقلابى و مبارز کمک کرده بودند. اما درهمین کشورها به مجرد اینکه انقلاب به پیروزى نزدیک شد یا به پیروزى رسید مردم دیگر هیچ کاره شدند و حزب همه کاره شد[ مثلا در نظام‌هاى کمونیستى ] مردم حتى این حق را نداشتند که یک نماینده به مجلس قانونگذارى بفرستند. درهیچ کدام از این کشورها که به اصطلاح کنگره‌هاى ملى دارند وهمان مجالس قانونگذارى آنهاست نمایندگان مردم حضور ندارند. اصلا مردم هیچ نقشى نداشتند... اسمش مردمى است [حکومت دموکراتیک سوسیالیستى ] در حالى که درهیچ امرى از امور آن کشور مردم دخالت ندارند.
در کشور ما انقلاب از روز اول همه نقش‌ها در همه امور را به مردم داده است .یعنى مجلس را که محل قانونگذارى است مردم تشکیل مى‌دهند و نمایندگان مردم به آنجا مى‌روند وهیچ کس هم حق ندارد نماینده‌اى را به مردم تحمیل کند. رئیس جمهور را که مجرى امور و مدیر و رئیس اداره کشور است. مردم با آراى خودشان انتخاب مى‌کنند اختیار با مردم است. این وضعى که انتخابات ریاست جمهورى در ایران دارد حتى در کشورهاى دموکراتیک غرب هم این وضعیت نیست چون در آن کشورها احزاب در مقابل هم صف‌آرایى مى‌کنند وهر حزبى اسم کسى را به‌عنوان کاندیدا ذکر مى‌کند. مردمى که به آن کس راى مى‌دهند در واقع به آن حزب راى مى‌دهند و خیلى‌ها آن کس را اصلا نمى‌شناسند. در ایران این گونه نیست درایران یکایک کسانى که کاغذ راى رادر صندوق مى‌اندازند آن شخص را مى‌شناسند و به‌عنوان رئیس جمهور به او راى مى‌دهند.
در انتخاب رئیس دستگاه اجرایى ورئیس قوه مجریه مردم خودشان دخالت مى‌کنند حتى در انتخاب رهبر اینکه رهبرى یک منصب الهى است و تابع ملاک‌هاى الهى و معنوى و واقعى است، باز مردم نقش دارند.کما اینکه مشاهده کردید مجلس خبرگان که نمایندگان مردمند مى‌نشینند کسى را معین وانتخاب مى‌کنند .اگر همان کسى را که مجلس خبرگان انتخاب کرد مورد قبول مردم نباشد باز رهبرى اوجا نخواهد افتاد . پس آحاد وعامه مردم علاوه بر اینکه به صورت غیرمستقیم -از طریق مجلس خبرگان - رهبر را معین مى‌کنند مستقیما هم نسبت به شخص رهبر نظر و تصمیم دارند و نظر و تصمیم و خواست واراده آنهاست که در حقیقت یک رهبر را رهبر مى‌کند و به او امکان تصرف و قدرت امرونهى و قبض و بسط مى‌دهد.
نتیجه این است که نظام، نظام مستحکمى است. زیرا که مردمى مى‌باشد آن چیزى که به وسیله ابر قدرت‌ها قابل ازبین رفتن است، عبارت از حکومتى است که به مردم متکى نیست. حکومتى که دشمن خارجى مى‌تواند چهار نفر را علیه آ‌ن به کودتا وادار و تحریک کند، حکومتى است که روى تحت حکومت نشسته اما مردم به او وصل نیستند . مردم براى خودشان مى‌روند و او براى خودش حرکت مى‌کند . نظامى که درآن چه رهبر ،‌ چه ریاست جمهورى ،‌چه ریاست قوه قضائیه و ‌چه مجلس شوراى اسلامى ،‌متکى متصل به مردم ومورد علاقه و پشتیبانى وحمایت آنهاست نظام جمهورى اسلامى است که نه آمریکا ومتحدانش ونه شرق وغرب ونه هیچ قدرتى قادر نیست این نظام و حکومت را متلاش و بلکه متزلزل کند.

منبع : روزنامه رسالت