تدریس آیت الله محمد هادی تهرانی

بر کرسى تدریس

شیخ هادى پس از آن که به مقام اجتهاد رسید، در سنین میان سالى حلقه درسى وسیعى در یکى از حجرات صحن مطهر بارگاه حضرت على(علیه السلام) تشکیل داد و به دلیل حُسن بیان، تحقیق در مطالب و شیوه هاى بدیع در ارائه مطالب علمى، از هر طرف دوستداران دانش به مجلس درس او سرازیر شدند.^[17] کثرت شاگردان موجب گردید دو حلقه درسى در صبح و عصر، تشکیل دهد.^[18] کتاب الفصول فى علم الاصول از مهم ترین و محورى ترین منابع تدریس وى بود. منابع رجالى خاطر نشان ساخته اند. وقتى استادش میراى مجدّد به سال 1290ق به سامرا مهاجرت کرد، او تصمیم به تدریس در نجف گرفت.^[19]

شیخ هادى هنگام تدریس استقلال فکرى خود را حفظ مى کرد و هرگاه به نکته اى مورد تأمّل مى رسید، به نقد و تحلیل و ارزیابى آن مى پرداخت و در این راه از شهرت صاحب آن فکر واهمه به دل راه نمى داد. این ویژگى باعث شد آراى بزرگانى را مورد انتقاد قرار دهد که سیطره علمى آنان بر حوزه هاى علمیه حفظ گردیده بود.^[20]

منبع:فرهیختگان تمدن شیعه