13 مهر 1394, 13:51
صحن حیدری
از جمله افتخارات سید حمامی، اقامه ی نماز جماعت در صحن حیدری بود. مردم، با شناختی که از وی داشتند، قبل از وقت اذان، در صحن حاضر و به انتظار می نشستند تا بتوانند به سید پرهیزگار و با تقوا اقتدا کنند. خیلی از وقت ها مردم جا پیدا نمی کردند و عبا و پارچه ای را روی زمین، عوض فرش، می انداختند و در نماز شرکت می کردند.[12]
وقتی منزل آیت الله سید حسین حمامی در مسیر خیابان قرار گرفت، یکی از بازرگانان بصره با تنی چند از بزرگان از اشراف، پولی را پیشکش کردند. عرض کردند آقا منزل شما در طرح خیابان قرار گرفته است. خواهش مندیم این وجه را جهت تهیه منزل جدید بپذیرید.» آقا فرمود: «اهل علم و فقرای نجف، خیلی داریم که نیازمند تر از من هستند. فقرای نجف بر بنده تقدم دارند. بنده دوست دارم آن را بین آنان تقسیم کنم.». بازرگان عرض کرد: «این وجه ناقابل، هدیه ای است واز وجوه شرعی نیست.».
باز آقا از قبول کردن وجه خودداری نمودند بازرگان هم هدیه خویش را بازنستاند و دو سال در نزد سید هاشم صراف بصورت امانت ماند وقتی تاجر فهمید آیت الله حمامی هیچ رغبتی به آن وجه نشان نداده و از طرفی متوجه شده که پسر آقا حضرت حجت الاسلام سید محمد علی عیال,وار، و در منزل استیجاری زندگی می کند پول را از صراف ستاند و برای آقا سید محمد علی منزلی را خریداری نموده و سند را بنام وی زد[13]
منبع:فرهیختگان تمدن شیعه
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان