24 آبان 1393, 14:8
شیخ بهائی گوید:
آدمی اگر پیامبر هم باشد از زبان مردم آسوده نیست، زیرا اگر بسیار کار کند، می‌گویند احمق است؛ اگر کم کار کند، می‌گویند تنبل است؛ اگر بخشش کند، می‌گویند افراط می‌کند؛ اگر جمع‌گرا باشد، می‌گویند بخیل است؛ اگر ساکت و خاموش باشد می‌گویند لال است و اگر زبان‌آوری کند، می‌گویند ورﱠاج وپر گوست؛ اگر روزه برآرد و شب‌ها نماز بخواند می‌گویند ریاکار است و اگر نکند می‌گویند کافر است و بی‌دین؛لذا نباید بر حمد و ثنای مردم اعتنا کرد و جز از خداوند نباید از کسی ترسید.
یادداشت | رضا طراوت
یادداشت | سعید احمدی
یادداشت | حبیب‌الله اسداللهی
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان