تدریس میرزا سید ابراهیم اسطهباناتی شیرازی حسینی

برکرسى استادى

از آیت الله حسین وحیدى خراسانى (دام عزّه) نقل شده است:

عادت میرزا آقا استهباناتى بر این جارى بود، وقتى وارد مسجد محلّ درس مى شد، تحیت مسجد را به جاى مى آورد، سپس بر منبر تدریس قرار مى گرفت، و پس از طرح مسئله مورد بحث، نقل اقوال مى فرمود و قواعد و اصول در مورد مسئله و در آخر نظر خود را منعکس مى فرمود.^([13])

استهباناتى هنگامى که از آموختن فارغ شد و در علم فقه، اصول، کلام و معارف اسلامى، صاحب نظر گردید، یکسره به کار تعلیم، تدریس و پرورش شاگردان همّت گمارد. پس ازوفات استادش، مرحوم آخوند خراسانى اوّلین کسى بود که در میدان تدریس اصول ظاهر گردید. بنا به نقل آیت الله مرعشى نجفى ایشان تا قبل از وفات استادش، مرحوم میرزا محمّد تقى شیرازى، مرحله سطح حوزه و کتاب هایى از قبیل: رسائل، مکاسب و... را تدریس مى نمود امّا پس از وفات آن بزرگوار به کار تدریس در مرحله خارج حوزه مشغول گردید. در حلقات درس ایشان گروهى از طلاّب فاضل و دانش پژوهان مبرّز، حاضر مى شدند و همواره مجالس درس او محلّ ازدحام گروهى از بهترین طلاّب بود که خود بعدها در نجف و سایر حوزه هاى علمى از مقام علمى برجسته اى برخوردار بودند.

منبع:فرهیختگان تمدن شیعه