روضة الواعظین و تبصرة المتعظین

12 مهر 1394, 19:44

این کتاب، یکى از کتاب‌هاى معروف شیعه است و مؤلف، آن را در ایام جوانى به رشته تحریر درآورده است. فتال مى‌گوید: در ایام جوانى مجالس وعظ و موعظه زیاد برایم اتفاق مى‌افتاد که مردم در آن مجالس از من، از اصول و فروع دین سؤال مى‌کردند و من جواب مى‌دادم، از من موعظه طلب مى‌کردند و از آداب سؤال مى‌نمودند و من براى جوابگویى، به کتاب‌هاى اصحاب مراجع مى‌کردم. کتابى جامع که مشتمل بر این مطالب باشد نیافتم پس به کتاب‌هاى مختلف رجوع کردم و مطالب زیادى را برداشت نمودم. به فکرم رسید همه این‌ها را جمع کنم که مشتمل باشد بر بعض کلمات خداوند و اخبار ائمه معصومین‌علیهم السلام و آن مطالب را باب باب و مجلس مجلس کردم و هر مطلبى و موضوعى را در جایى مخصوص قرار دادم که قبل از من کسى این کار را نکرده بود. در اول کتاب از کلام خدا شروع و بعد، آثار و اخبار پیامبر اکرم‌صلى الله علیه وآله و سپس اخبار ائمه معصومین‌علیهم السلام را ذکر کردم و نام کتاب را روضة الواعظین و تبصرة المتعظین نامیدم که در جمع‌آورى آن خیلى زحمت کشیدم و خیلى هم خسته شدم. اسناد احادیث را حذف کردم؛ زیرا احادیث مشهور است، لذا نیازى ندیدم که سندها را ذکر کنم. این کتاب بارها چاپ شده است

منبع:فرهیختگان تمدن شیعه

نظر خود را بنویسید!

در حال حاضر هیچ نظری برای این مقاله وجود ندارد.

برای درج نظر خود درباره روضة الواعظین و تبصرة المتعظین فیلدهای زیر را پر کنید.

نظر شما
عنوان این فیلد اجباریست.
امتیاز این فیلد اجباریست.
نظر شما این فیلد اجباریست.
اطلاعات شما(اختیاری)
نام شما
آدرس شما
پست الکترونیک

جستجو

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

مولف

محمد فتال نیشابوری (فتال نیشابوری)

12 مهر 1394, 16:26

جدیدترین ها در این موضوع

علل زوال ادریسیان

زید بن علی بن حسین بن علی بن أبی طالب(علیهم السلام) با قیام علیه حکومت هشام بن عبدالملک(72-125 هجری)، پایه گذار مکتب زیدیه در جهان اسلام شد. این گروه که بواسطه انتساب نامشان به نام زید بن علی، به این شهرت رسیده‌اند، در اصطلاح دانش فرقه شناسی، شاخه‌ای از مذهب تشیع می‌باشند که پیروان آن اعتقاد به امامت زید را نیز به همراه دارند. 24 آبان 1393, 14:8

تقابل دیدگاههای مخترعه و مطرفیه

زیدیه در لفظ به گروهی که منسوب به زید بن علی بن حسین ابن علی بن أبی طالب(علیهم) هستند، اطلاق می شود[1]. اندیشه «منصوص بودن امامت» و اعتقاد به وجود نص بر امامت اهل بیت(ع) نقطه پیوندی است که زیدیه و امامیه را تحت عنوان عام «تشیع» قرار می‌دهد.[2] 24 آبان 1393, 14:8