نافله‌های شبانه روز

نافله‌های شبانه روز
نمازهای مستحبی زیادند و آنها را نافله گویند و بین نمازهای مستحبی به خواندن نافله‌های شبانه‌روز، بیشتر سفارش شده است و دستور خواندن آنها چنین است:
1- نافله نماز ظهر، که هشت رکعت است و قبل از نماز ظهر خوانده می‌شود.
2- نافله نماز عصر، که هشت رکعت است و قبل از نماز عصر خوانده می‌شود.
3- نافله نماز مغرب، که چهار رکعت است و بعد از نماز مغرب خوانده می‌شود.
4- نافله نماز عشا، که دو رکعت است و بعد از نماز عشا و به صورت نشسته خوانده می‌شود.
5- نافله نماز صبح، که دو رکعت است و قبل از نماز صبح خوانده می‌شود.
6- در روز جمعه، به هر یک از نافله‌های نماز ظهر و عصر، دو رکعت اضافه می‌شود.
شایان ذکر است که این نمازها به صورت دو رکعتی، مانند نماز صبح خوانده می‌شوند.
16. نافله‌ی شب «نماز شب»
نماز شب، فضیلت فراوانی دارد و در روایات اهل بیت رسول خدا (ص)، آثار معنوی و دنیوی زیادی برای آن ذکر شده است، با این بیان که: «نماز شب، شرف مؤمن است
»، «عامل بخشوده شدن گناه روز است»، «روزی را زیاد می‌کند»، «بیماری‌ها را برطرف می‌کند» و «باعث زیبایی چهره و نیکی اخلاق می‌گردد.»
دستور خواندن نماز شب، چنین است:
الف) چهار تا دو رکعتی به نیّت نماز شب، مانند نماز صبح خوانده می‌شود.
ب) دو رکعت به نیّت نماز شَفْع، که در رکعت اوّل، بعد از سوره حمد، سوره ناس و در رکعت دوم، بعد از حمد، سوره فلق خوانده شود.
ج) یک رکعت به نیّت نماز وِتر، که بعد از سوره حمد، سه بار سوره توحید و یک مرتبه سوره فلق و سوره ناس خوانده می‌شود.
نمازگزار، بعد از قرائت، قنوت بجا می‌آورد و هر دعا یا ذکری که خواست، می‌خواند.
البته استغفار و طلب توبه و دعا برای چهل مؤمن، سفارش شده است.
منابع:
- توضیح‌المسائل، امام خمینی (ره)، پیام نور قم ، م 767-764.
- وسائل الشیعة، محمد بن الحسن الحر العاملی، المکتبة الاسلامیة، 20 ج، عبدالرحیم ربانی شیرازی، تهران، 1383 ق، ج 5، ص 268.
- همان، ص 269.
- همان، ص 271.
- همان.
- همان، ص 272.
- مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی، افتخاری، تهران، 1375 ش ، ص 141.

جدیدترین ها در این موضوع

علل زوال ادریسیان

زید بن علی بن حسین بن علی بن أبی طالب(علیهم السلام) با قیام علیه حکومت هشام بن عبدالملک(72-125 هجری)، پایه گذار مکتب زیدیه در جهان اسلام شد. این گروه که بواسطه انتساب نامشان به نام زید بن علی، به این شهرت رسیده‌اند، در اصطلاح دانش فرقه شناسی، شاخه‌ای از مذهب تشیع می‌باشند که پیروان آن اعتقاد به امامت زید را نیز به همراه دارند. 24 آبان 1393, 14:8

تقابل دیدگاههای مخترعه و مطرفیه

زیدیه در لفظ به گروهی که منسوب به زید بن علی بن حسین ابن علی بن أبی طالب(علیهم) هستند، اطلاق می شود[1]. اندیشه «منصوص بودن امامت» و اعتقاد به وجود نص بر امامت اهل بیت(ع) نقطه پیوندی است که زیدیه و امامیه را تحت عنوان عام «تشیع» قرار می‌دهد.[2] 24 آبان 1393, 14:8