12 مهر 1394, 19:44
این کتاب پس از مجمع‌البیان از معروف‌ترین آثار علامه طبرسى است که در مدّت یک سال (از ماه صفر 542 تا محرم 543 ق.) و پس از اتمام دو تفسیر گذشته تألیف شده است. در این تفسیر گزیده گویى شیوه مفسر است و او کوشیده تا مطالب مهم و برجسته و لطایف آن دو کتاب را گردآورى کرده، از برخى مطالب آن دو تفسیر کبیر وجیز صرف نظر نماید. همچنین حسن ابتکار و لطف تعبیرى که در بیان دقایق آیات و کیفیت توجیه آن به کار رفته و استفاده‌اى که از کشّاف زمخشرى شده، باعث شد که این تفسیر از مجمع‌البیان ممتاز گردد.
,
منبع:فرهیختگان تمدن شیعه
یادداشت | رضا طراوت
یادداشت | سعید احمدی
یادداشت | حبیب‌الله اسداللهی
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان