14 مهر 1394, 11:47
آیت الله آقا شیخ عبدالرحیم سامت قزوینى:
«آقا ضیاء در تدریس خیلى پشتکار داشت و پر حوصله بود. به یاد دارم در مرض فوت ایشان با جمعى از دوستان به عیادت وى رفتیم. در همان حال گفت: راجع به فلان مسئله به نظر جدیدى رسیده ام که پس از رفع کسالت مطرح خواهم کرد که متأسفانه بهبود نیافتند و چشم از دنیا فرو بست. به خاطر همین شدت علاقه به تدریس و شاگرد پرورى بود که بارها مى گفت: خدا را شاکرم که مرجع نشدم و این مسئولیت به دوش من قرار نگرفت.»
منبع:فرهیختگان تمدن شیعه
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان