بیان و سکوت ، ضرر و سود

قال علی (ع):لا خَیْرَ فِی الصَّمْتِ عَنِ الْحُکْمِ کَما أَنَّه لا خَیْرَ فِی الْقَوْلِ بِالْجَهْلِ(نهج‌البلاغه، کلمات قصار)

شرح کوتاه‌

خداوند از آنها که مى‌دانند و آگاهى دارند پیمان گرفته که در برابر انحراف‌ها، کجروى‌ها، ستم‌ها و حق کشى‌ها، و سمپاشى‌هاى دشمنان سکوت نکنند و با منطق و بیان گرم و مستدل خود نور هدایت و حق و عدالت در دل‌ها بپاشند (و هرکس نسبت به آنچه مى‌داند هر قدر کم باشد دانشمند است و مسؤول) همان‌طور که افرادى که از مسائل آگاهى کافى ندارند نباید با دخالت نارواى خود مردم را به گمراهى بکشانند، آن «سکوت» و این «سخن» هر دو بدبختى زاست.

منبع: کتاب یکصد وپنجاه درس زندگی ،تألیف آیت الله العظمی مکارم شیرازی