«تقوی» که این همه اهمیت دارد، یعنی چه؟

پرسش:

«تقوی» که این همه اهمیت دارد، یعنی چه؟

پاسخ:

تقوای از «وقایه» به معنی نگه داشتن و پرهیز است و شرعاً به معنی بازداشتن خود است از هر چه زیان آخرتی دارد به این‌که پرهیز کند از مخالفت پروردگار در اوامر و نواهی او. از حضرت امام صادق (ع) از معنی تقوی سؤال شد، فرمود: «هر جا امر خدا است حاضر باشی و جائی که نهی خدا است حاضر نباشی» (سفینة البحار، ج2 ، ص 678) بنابراین تقوی را دو جهت است: اول- اکتساب طاعات و امتثال اوامر الهی. دوم- اجتناب از محرمات و ترک نواهی پروردگار است. جهت دوم تقوی – یعنی پرهیز از گناهان اهمیت بیشتری دارد؛ زیرا اگر از محرمات پرهیز کرد عمل خویش به هر کمی و کوچکی که باشد، پذیرفته و او را به خداوند نزدیک می‌گرداند خدا در قرآن می‌فرماید: جز این نیست که خداوند فقط از پرهیزکاران می‌پذیرد (مائده/27). (تألیف: شهید آیت‌الله دستغیب شیرازی) منابع: 1)گناهان کبیره، ص 5.