13 مهر 1394, 15:28
بر کرسى تدریس
عمده تبحر آیت الله تبریزى در فقه، اصول و رجال بود. وى پس از بازگشت به ایران و اقامت در حوزه علمیه قم، در هر سه موضوع به تدریس ادامه داد. تدریس وى به جهت مصاحبت زیاد با اساتید بزرگ نجف تا حدودى به سبک حوزه نجف است. معروف است که تدریسهاى حوزه علمیه نجف کمتر در طول ادامه مى یابد و بیشتر به عرض و عمق موضوعات مى پردازد. آیت الله تبریزى نیز بیشتر به عمق مباحث اهمیت مى دهد. چه بسا در یک موضوع ماهها بحث مى کند و تمام ابعاد آن را مطرح مى سازند به اعتقاد وى درس خارج باید مجتهد پرور باشد و افراد باید مبانى را درست درک کنند.[1] آیت الله تبریزى بر مبناى اعتقاد به توسعه فقه در زندگى، تلاش کرده است ابواب و موضوعات مورد نیاز جامعه را در اولویت قرار دهد. ادامه مباحث طولانى وى در قضاء، حدود و تعزیرات را مى توان در این جهت دانست. ایشان بیش از چهار دوره اصول و چند دوره فقه تدریس کرده اند. وى همیشه پس از تدریس در اختیار شاگردان قرار مى گیرد و اشکالات را با اشتیاق مى شنود. همین باعث شده است درس ایشان استادپرور باشد.[2] مى توان گفت امروز تعداد زیادى از شاگردان وى به اجتهاد رسیده اند. در عرصه هاى تعلیم و تربیت نیز تعداد قابل توجهى از فضلا و مربیان از محفل درس ایشان به چنین مقامى دست یافته اند.
[1]. مصاحبه با حجت الاسلام وحیدپور.
[2]. برگرفته از: کتابچه کوچک درباره زندگى آیت الله تبریزى (خاطرات استاد)
منبع:فرهیختگان تمدن شیعه
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان