15 مهر 1396, 16:43
و اى فرزندم محمد، که خداوند (جل‌جلاله) عقل و قلبت را مملو از تصدیق به‌اهل تصدیق و توفیق به‌معرفت حق فرماید، بدان که: از مطالبى که لازم است براى تو بگویم این است که:
طریق معرفت جواب سید و مولاى ما (مهدى) صلوات‌اللَّه‌وسلامه‌علیه، و راه وصول به‌این شرافت که خداوند به‌قدرت و رحمت خود براى متوسلین به‌آن حضرت مقرر فرموده است، چند چیز است.
از آن جمله است آنچه محمد بن یعقوب کلینى در کتاب (الرسائل) از کسى که وی را نام برده است نقل نموده که گفت: به‌حضرت ابى الحسن(علیه‌السلام) نوشتم که: همانا مردى دوست دارد که مطالب و حوائج خود را به‌امام خود عرضه بدارد، آن‌چنان که دوست دارد که بر پروردگار خود عرضه بدارد (تکلیف او چیست و چه باید بنماید)؟ گوید: در جوابم مرقوم داشتند که:
اگر ترا حاجتى باشد لب‌هاى خود را حرکت ده که جواب براى تو خواهد رسید.
و از آن جمله است آنچه که هبةالله بن‌سعید راوندى در کتاب الخرائج و الجرایح از محمدبن الفرج روایت نموده که گفت: حضرت على بن محمد (علیهما السلام) به‌من فرمود:
اگر بخواهى مسأله پرسش نمائى آن را بنویس و در زیر مصلاى خود قرار ده و ساعتى صبر کن پس از آن بیرون بیاور و در آن نظر کن.
گوید: چنین کردم و جواب آنچه را سؤال‌کرده بودم با توقیع و امضاى شریف حضرتش در آن یافتم. و همین اشاره و تنبیه براى تو کافى است، و راه به‌سوى امام تو (علیه‌السلام) براى کسى که خداوند مورد عنایت و احسانش قرار دهد مفتوح و باز است.[1]
1- «اشهد انک تسمع کلامی و تردّ سلامی» او سلام ما را می‌شنود و جواب می‌گوید اما ما از شنیدن صدای او و نگاره رخ او در حجابیم. چشم دل باز کن آنچه نادیدنی است آن بینی.
2- واصلان و عارفان را مقام و مراتب متفاوت است. مقام هر کس بسته به میزان معرفت و دلدادگی اوست. اگر چنان‌که او می‌گوید باشیم در زمره مخاطبین او خواهیم بود.
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان