22 آبان 1396, 12:2
قال الله تعالی :
کَبُر مقتاً عندالله أنْ تقولوا ما لا تفعلون
(سوره صف آیه 3)
نزد خدا بسیار خشم آور است که سخنی بگویید که عمل در نمی کنید.
(برگرفته ازمبادی اخلاق در قرآن: آیت الله جوادی آملی)
شیطان، نخست، مأموریّت دارد در حدّ وسوسه عدّهای را به گناه دعوت کند؛ امّا اگر انسان دعوت او را پذیرفت و به گناه آلوده شد، به تدریج مسموم میشود و تحت ولایت او قرار میگیرد و شیطان در جهاد اکبر بر او پیروز میشود و در نتیجه او را جزو ستاد و سپاه خود قرار میدهد؛ چنانکه در قرآن آمده است:
وَأَجلب علیهم بخیلک ورَجلِک[1].
بر اساس همین بیان قرآنی، امام صادق (علیه السّلام) درباره گناهکاران
میفرماید:
«إذا أخذ القوم فی معصیة الله فَإن کانوا رُکباناً، کانوا خیل إبلیس وَإن کانوا رجّالةً کانوا من رجّالته»[2]؛
آنان اگر سوارند، از واحدهای سواره نظام شیطان و اگر پیادهاند، از واحدهای پیاده نظام او هستند. از همه بدتر، عالم بیعمل است؛ قرآن کریم میفرماید:
یا أیّها الّذین آمنوا لِمَ تقولون ما لا تفعلون٭ کَبُر مقتاً عندالله أنْ تقولوا ما لا تفعلون[3]
مقت و عذاب خدا نسبت به عالم بیعمل و واعظ غیرمتّعظ، زیاد است. چنانکه در حدیث نورانی امام باقر (علیه السّلام) آمده است: کسی که مردم را به عدالت و فضیلت و تقوا دعوت کند و خود، عادل نباشد، حسرتش در قیامت، زیاد و مشمول آیه: یا حسرَتی علی ما فرَّطتُ فی جنب الله[4]
است و اظهار تأسّف میکند که چرا من در مورد فرمان خدا تقصیر و کوتاهی کردم: «إنّ أشدّ النّاس حسرة یوم القیامة الّذین وصفوا العدل ثمّ خالفوه وهو قول الله... »[5].
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان