نظر ملک الشعراى بهار درباره ملا علی زواری

ملک الشعراى بهار به رواج ساده نویسى خصوص در کتب مربوط به نشر تشیع از تاریخ و کتب علمى و رواج فراوان آن در عهد صفویه اشاره دارد و پس از معرفى قاضى نورالله شوشترى و شیوه نگارش او در کتاب مجالس المؤمنین مى نویسد:

على بن حسن زواره یکى از نویسندگان بزرگ و نامى عهد صفویه است که با وجود ساده نویسى و روانى (نثرش) خالى از استحکام و قدرت نیست، مهم ترین آثار او تفسیر بزرگى است به زبان فارسى که بعد از تفاسیر معروف فارسى از قبیل تفسیر طبرى (مترجم)، تفسیر ابوالفتوح رازى و تفسیر سیدگازر و جواهر التفسیر مولى حسین کاشفى نامزد و مشهور است. زواره اى مردى مفسر و فقیه، محدث، فاضل و ادیب بوده و در تصانیف و تراجم مایل به عرفان است.^([40])

منبع:فرهیختگان تمدن شیعه