مسلمانان؛ پیشگامان شکوفایی علم و تمدن

زمان صدر اسلام آموزش علم به عنوان یکی از واجبات دینی بر هر مسلمانانی واجب و ضروری شد؛،از این رو مسلمانان به علوم مختلف توجه بسیاری کردند، به گونه ای که با نزول آیات الهی اشتیاق به کتابت آن در میان مسلمانان بسیار افزایش یافت.
اهمیت علم و علم آموزی در اسلام به قدری بالاست که قرآن کریم به قلم و به آنچه که می نویسد سوگند یاد کرده است. چرا که قلم را وسیله و ابزاری برای بیان و ارائه افکار و اندیشه ها می داند. مسلمانان با توجه به علاقه ای که به کتابت، خواندن و آموزش داشتند، سعی می کردند همه چیز را به صورت مکتوب در آورند که نمونه هایی از آنها اینک در موزه ها نگهداری می شود.
مسلمانان از همان ابتدا، به منظور اشاعه علم و دانش میان گروهها و اقشار مختلف و حفظ میراث مسلمانان سعی می کردند سخنان حضرت محمد (ص) و حتی نامه هایی را که ایشان به پادشاهان کشورهای مختلف برای اسلام آوردن می فرستادند به صورت مکتوب نگهداری کنند.
پیشرفت و اهتمام آنها به کتابت تا جایی بود که سعی داشتند اشعار شاعران برجسته ای که در مدح نبی اکرم است را با طلا نوشته و بر دیوار خانه خدا بیاویزند.
مسلمانان به عنوان پیشگامان فراگیری علم و دانش در سطح بسیار وسیعی فعالیت می کردند، به گونه ای که در دوران طلایی خود از سردمداران علوم مختلف دینی، ادبیات، پزشکی، داروسازی، هندسه، حساب و حتی معماری به شمار می رفتند.
حضرت محمد (ص) از مشوقان مسلمانان برای علم آموزی به شمار می رود و گواه تاریخی آن این است که پس از جنگ بدر هر کدام از اسیرانی که توانایی پرداخت فدیه نداشتند، چنانچه به 10 مسلمان آموزش خواندن و نوشتن می دادند، آزاد می شدند.
این جایگاه علم و عالم از منظر قرآن و پیامبر، مسلمانان را بر آن داشت تا به سوی دانش و علم سوق و گرایش بیشتری بیابند و در علوم مختلف سرآمد بوده و الگوی کشورهای دیگر قرار گیرند. در واقع اسلام به شکوفایی علم و دانش میان مسلمانان کمک فراوانی کرد و بسترهای لازم برای پیشرفت فرهنگ و تمدن مسلمانان را فراهم آورد.

جدیدترین ها در این موضوع

آثار امنيت در قرآن و روایات

12 تیر 1394, 19:0

آيين زمامداری در سيره ي حكومتی اميرالمومنين علی عليه السلام

فتوحات خلفای پیش از امیرمومنان علی علیه السلام سرزمینی وسیع و پهناور برای حکومت ایشان به ارث گذاشت (که شامل تمام کشورهای کنونی شبه جزیره، ایران، عراق، شامات کنونی، مصر و...) زمامداری موفقیت آمیز ایشان برآن سرزمین با ابزار و سایل و سطح فرهنگی آن زمان می تواند بهترین الگوی زمامداری برای ما شیعیان ایشان باشد. 12 تیر 1394, 18:53

برخورد با استهزاء گران از ديدگاه قرآن

آياتي كه در قرآن از استهزا به ميان آورده بيشتر مربوط به حوزۀ عقيده و دين بوده كه در آن دشمنان، انبياي الهي، مومنان، وحي، آيات قرآن، احكام عبادي، معاد، پيامبران و حتي خداوند را به تمسخر گرفته و از استهزا به عنوان حربه اي براي رويارويي با دين الهي بهره مي جستند 12 تیر 1394, 18:41

تربيت توحيدی در سیره اهل بیت پیامبر (صلوات الله علیهم)

سیرۀ پیامبر و اهل بیت صلوات الله علیهم در تربیت اعتقادی در زمینۀاصل توحید دارای مراحل سه گانۀ تبیین، توصیف و تثبیت بوده است.اولا:در مواجهه با اکثریت مردم اصل وجود خدا را مفروض گرفته اما در برابر عقاید انحرافی از دلایل روشن و قوی استفاده می کردند. ثانیا: در مقام معرفی خدا تاکید بر بیان صفات خدا می کردند با رعایت سطح فکری مخاطب. ثالثا: برای ارتقا و رشد ایمان فرد را به ارتباط با خدا و حفظ و تقویت ارتباط با خدا دعوت می کردند. 12 تیر 1394, 18:32

تربيت فرزند در سيره معصومان (عليهم السلام)

بانگاهی هر چند اجمالی به آیات و روایاتی كه در مورد فرزند وارد شده، می توان به نگرش عمیق اسلام درباره فرزند و جایگاهش در اندیشه اسلامی پی برد. فرزندان نعمت های الهی نزد والدین اند، هم می توان آنها را بر انجام اعمال ناشایست و خلاف فطرت الهی شان به خاك ذلّت و پستی نشاند. 12 تیر 1394, 18:19

پر بازدیدترین ها

كار و تلاش از ديدگاه امام علي «عليه السلام»

16 اسفند 1393, 19:13

سیره ی نبی مکرم اسلام صلّی الله علیه و آله در تغییر نام افراد

هرکس تاریخ زندگانی نبی مکرّم اسلام حضرت محمّد مصطفی صلی الله علیه و آله را مطالعه نماید درمی یابد که ایشان در موارد متعدد، نام افراد شهرها را عوض می نموده اند. امام صادق علیه السلامنیز در این باره می فرمایند: پیامبر نام های زشت شهرها و اشخاص را تغییر می دادند 4 تیر 1394, 3:43

فلسفه امتحان از دیدگاه قرآن و روایات معصومین

امتحان در فرهنگ قرآن، قرار دادن انسان ها در بستر حوادث گوناگون تلخ و شیرین با هدف رسیدن آنان به كمال لایق خویش است و در آیات پرشماری با واژه های یاد شده و غیر آنها مطرح گردیده است. 31 خرداد 1394, 23:42

تربيت فرزند در سيره معصومان (عليهم السلام)

عدالت اجتماعی در حکومت امام علی (ع)

عدالت اجتماعي به عنوان يک مفهوم جامع و همه جانبه در سياست گذاري يک حکومت و يک نظام وسيع بين المللي، براي اولين بار در تاريخ، از طرف امام علي (ع) و پس از شکست امپراطوري هاي روم و ايران و فتوحات مسلمين در قاره هاي آسيا و افريقا پايه گذاري شد. از ديدگاه امام علي (ع)، عدالت اجتماعي يک اصل همگرا و مشروع حکومتي است و همه ي ابعاد سياسي، اقتصادي اداري و سازماني را در بر دارد. 4 تیر 1394, 1:27