قیام حرّه

قيام حرّه كلمات كليدي : قيام حرّه، مدينه، واقعه عاشورا، امام سجاد (ع)، عبدالله بن زبير، صحابه، عبدالله بن حنظله، يزيد، مسلم بن عقبه، مروان

حره به سرزمین‌های پر از سنگ‌های سیاه و سوخته باشد گفته می‌شود، در اطراف مدینه از این سرزمین‌ها وجود داشته و برای هر کدام از آنها به تناسب ساکنین، نام مخصوص گذاشته بودند.(1) یکی از آنها معروف به حرۀ واقم است.

واقعه حره یا قیام حره، قیامی است در سال 63 هجری بعد از واقعه عاشورا مردم مدینه به رهبری عبدالله بن حنظله غسیل الملائکه علیه یزید بن معاویه صورت دادند.(2) وحاکم یزید را از شهر بیرون کردند.

بعد از شهادت امام حسین حاکم مدینه (عثمان بن محمدبن ابوسفیان) عده‌ای از صحابی پیامبر و بزرگان مدینه را به دمشق و دربار یزید فرستاد. آنان در این سفر به فسق فجور وظلم فراگیر یزید و دستگاه فاسد وی آگاهی یافته و در بازگشت به مدینه مردم را نیز از وضع فاسد دارالخلافۀ یزید و اعمال وی آگاه کرده و علیه امویان شوریده(3) حاکم مدینه و مروان و دیگر امویان و حامیان یزید را از شهر بیرون راندند و با عبدالله حنظله بیعت نمودند. وقتی خبر این قیام به دمشق رسید. یزید سپاهی 12 هزار نفری به فرماندهی مسلم بن عقبه، فرستاد. سپاه شام در حرۀ واقم توقف کرده مدتی شهر را در محاصره گرفتند و سپس به شهر تاخته به مدت سه روز به قتل و غارت پرداخته و نوامیس مسلمانان را هتک حرمت کردند حتی عده‌ای را که به حرم رسول الله (ص) پناه برده بودند در داخل حرم قتل عام کردند(4) گفته شده در این واقعه هزاران نفر از مردم شهر و تعداد زیادی از صحابه پیامبر که تا این زمان در قید حیات بودند کشته شدند. این قیام را می‌توان از آثار حادثه عاشورا قلمداد کرد چرا که حضرت زینب و امام سجاد بعد از برگشت از اسارت پیوسته مردم را از فجایع و مفاسد یزید و امویان آگاه می‌نمودند.

اما امام سجاد (ع) با بررسی و ارزیابی اوضاع و ملاحظۀ خفقان شدیدی که پس از شهادت پدر بزرگوارشان به وجود آمده بود شکست قیام حره را پیش‌بینی می‌کرد. لذا می‌دید که اگر در آن شرکت کند، نه تنها پیروز نمی‌شود بلکه خود و پیروانش کشته می‌شوند و باقی ماندۀ تشیع از بین می‌رود.

از سوی دیگر با نفوذی که عبدالله بن زبیر در میان شورشیان یافته بود این نهضت یک نهضت شیعی به تمام معنی نمی‌توانست باشد و امام هم نمی‌خواست امثال عبدالله بن زبیر قدرت بگیرند.(5)

منابع :

1)دایرة المعارف الاسلامیه، ج 7، ص 363.

2)طبری،محمدبن جریر، تاریخ الاسم والسلوک، بیروت مؤسسه اعلمی، (بی‌تا) ج 4، ص 374.

3)ابن کثیر مشقی، البدایة والنهایة، بیروت، داراحیاء التراث العربی، 1408 ه‍، ج 6، ص 262.

4)بغدادی محمدبن حبیب، کتاب المحبر، ص 482.

5)یعقوبی، تاریخ یعقوبی، قم، موسسه و نشر فرهنگ اهل بیت (ع) (بی‌تا) ج 2، ص 250.

6)ر.ک. پیشوائی، مهدی، سیرۀ پیشوایان، قم، مؤسسه امام صادق (ع)، 1380، ص 258.

جدیدترین ها در این موضوع

روش‌هاي نهادينه كردن معاد در تربیت دینی

هدف پژوهش حاضر، بررسی تطبیقی روش تربیتی مبتنی بر محبت، در آموزه‌های دو دین بزرگ اسلام و مسیحیت است. روش پژوهش، توصیفی و از نوع تطبیقی است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهند که... 17 آذر 1395, 8:38

روش‌های تربیتی و تبلیغی حضرت ابراهیم (ع) در قرآن

برای ترویج یک پیام و رسالت، نیاز به راه‌های تبلیغی مؤثر و متناسب با مضمون آن پیام و برای ساختن افراد یک جامعه نیاز به روش‌های ناب و کارساز تربیتی. 17 آذر 1395, 8:38

تقدم ‌‌تزکیه ‌‌بر ‌‌تعلیم

تزکیه ‌‌و ‌‌تعلیم ‌‌از ‌‌مفاهیم ‌‌کلیدی ‌‌در ‌‌تعلیم‌ ‌تربیت ‌‌اسلامی ‌‌هستند ‌‌و ‌‌واژگان ‌‌اصیلی ‌‌چون ‌‌مربی ‌‌و ‌‌معلم ‌‌بر ‌‌پایه ‌‌این ‌‌دو ‌‌مفهوم ‌‌اساسی ‌‌معانی ‌‌خود ‌‌را ‌‌باز می‌یابند.‌‌ ‌‌هدف ‌‌از ‌‌پژوهش ‌‌حاضر، ‌‌روشن‌سازی ‌‌تقدم ‌‌تزکیه ‌‌بر ‌‌تعلیم، ‌‌بیان ‌‌برخی ‌‌ویژگی‌‌های ‌‌مربی ‌‌و ‌‌تفاوت‌‌های ‌‌آن ‌‌با ‌‌معلم ‌‌و ‌‌مشخص ‌‌کردن ‌‌انواع ‌‌ویژگی‌‌های ‌‌مربی ‌‌و ‌‌معلم ‌‌بر ‌‌اساس... 17 آذر 1395, 8:37