كلمات كليدي : انجيل، حضرت عيسي، مسيحيان، وحي، الواح، انجيلهاي چهارگانه
نویسنده : محمد ضياء توحيدي
انجیل، کتاب حضرت عیسی یا کتابی در مورد آن حضرت؟
دانستیم که از نگاه مسیحیان، انجیل هرگز کتابی منسوب به حضرت عیسی نیست.انجیلها کتابهایی هستند که بعدها توسط شاگردان و پیروان آن حضرت نوشته شد.نویسندگان این انجیلها، در کتابهای خویش به گزارش زندگی حضرت عیسی و بیان تعالیم و جایگاه آن حضرت پرداخته‌اند.
اما از نگاه اسلامی، انجیل کتابی آسمانی است که از سوی خداوند بر حضرت عیسی نازل شده است.[1]
آیا انجیل به صورت کتاب، نازل شده است؟
فقدان هرگونه گزارش در منابع مسیحی در مورد وجود کتابی که منسوب به حضرت عیسی باشد تردیدهایی را در مورد اصل وجود چنین کتابی به وجود داشته است.
برخی عالمان اسلامی این احتمال را مطرح نموده‌اند که شاید انجیل نیز وضعیتی همانند قرآن را داشته است.بنابر این می‌توان گفت که شاید انجیل، تنها تعالیمی شفاهی بوده است که بر حضرت عیسی نازل شده است و آن حضرت آنها را برای مردم بیان نموده است.بعدها و پس از آن حضرت، پیروان ایشان، تعالیم آن حضرت را گردآوری نموده و به شکل انجیلهای کنونی در آورده‌اند.[2]
اما این نظریه مورد پذیرش اکثر عالمان اسلامی نیست.از نگاه اندیشمندان مسلمان، انجیل به صورت کتابی آسمانی (و نه به شکل شفاهی)، بر حضرت عیسی نازل گردیده است.
علامه طباطبایی بر آن است که آیات قرآنی نشان از آن دارد که انجیل به شکل کتاب بر حضرت عیسی نازل شده است و انجیلهای کنونی هیچگونه ارتباطی با انجیلی که در قرآن ذکر شده است ندارد.[3]
ایشان با استناد به ظواهر قرآنی و مقایسه آیات با یکدیگر، معتقد است که قرآن به روشنی، انجیل را یک کتاب آسمانی می‌شمارد و نه صرفا مجموعه‌ای از وحی‌هایی که بر آن حضرت نازل شده است.[4]
افزون بر ظواهر قرآنی، در روایات متعددی نیز از انجیل به عنوان کتابی آسمانی که به شکل الواح و ورقه‌ها بر حضرت عیسی نازل شد، یاد گردیده است.[5]
اعتبار انجیلهای کنونی
اکثر اندیشمندان مسلمانان، انجیلهای کنونی را کتابهای متفاوت با انجیلی می‌دانند که در قرآن ذکر گردیده است.
اما اینکه آیا می‌توان تعالیم انجیلها کنونی را حداقل به عنوان گزارشهایی موثق از تعالیم حضرت عیسی ارزیابی نمود.
با مراجعه به انجیلهای موجود می‌توان دریافت که گزارشهای آنان از زندگی حضرت عیسی و همچنین تعالیم آن جناب، با مبانی اسلامی سازگاری ندارد.
به عنوان نمونه در انجیل یوحنا، نقل شده است که حضرت عیسی، با انجام معجزه، آب را تبدیل به شراب نمود تا حاضران در مجلس عروسی از آن استفاده نمایند.
بدیهی است که شراب از نگاه اسلامی، پلید شمرده شده[6]است و نسبت دادن چنین کاری به حضرت عیسی با مبانی اسلامی سازگاری ندارد چرا که شراب (نوشیدن و یا تهیه آن)عملی شیطانی دانسته شده است[7]و می‌بایست ساحت پیامبر بزرگ الهی را از انجام این عمل شیطانی مبرا دانست.
همچنین در روایات اسلامی تأکید شده است که حرمت شراب اختصاص به دین اسلام ندارد و در تورات و انجیل نیز، شراب حرام شمرده شده است.[8]
نمونه دیگری از تضاد گزارشهای انجیلها با گزارش قرآنی در مسأله مصلوب شدن حضرت مسیح می‌توان یافت.
انجیلهای چهارگانه، داستان مصلوب شدن حضرت مسیح را نقل نموده‌اند.[9] این در حالی است که قرآن، مصلوب شدن حضرت مسیح را غیر واقعی شمرده و آن را ناشی از پندار غلط و توهم یهودیان می‌داند.[10]
ناپاک شمردن سلسله نسب آن حضرت[11]، بی‌احترامی به مادر[12]، اهانت به حواری برجسته و شیطان‌خواندن وی[13]و ...از دیگر مواردی است که با تعالیم اسلامی در تضادی آشکار قرار دارد و از نگاه اسلامی این گزارشها غیر معتبر شمرده می‌شود.
صرف نظر از ناسازگاری گزارشات و تعالیم انجیلها با گزارشات و تعالیم اسلامی که از نگاه مسلمانان، اعتبار انجیلها را مخدوش می‌سازد، می‌توان با استناد به وجود تناقضات در انجیلها نیز بی‌اعتباری آنها را (از منظر قرآنی)قطعی دانست.این از آن روست که قرآن می‌فرماید: « و اگر از جانب غیر خدا بود، قطعا در آن ناسازگاری و ناهماهنگی بسیاری می‌یافتند».[14]
بی‌شک، وجود ناهماهنگی و تناقض در انجیلها[15]، می‌تواند برای مسلمانان به عنوان دلیلی روشن بر الهی نبودن آنها تلقی گردد.
البته این بدان معنی نیست که می‌بایست تمامی تعالیم انجیلها را اشتباه دانست اما مسلم آنکه، وجود تعالیم نادرست در انجیلها (انجیلهای کنونی)، مانع استناد به محتوای آنهاست.[16]
مطلب مرتبط :
انجیل Gospel