آنتوان زندر لاوی Anton Szandor Lavey

كلمات كليدي : اديان جديد، نومعنويت ها، شيطان پرستي، كليساي شيطان، پست مدرن، مدعيان جديد

نویسنده : یحیی جهانگیری سهروردی

او بنیانگذار شیطان‌پرستی جدید[1] است. در یازدهم آوریل سال 1930 میلادی در شیکاگو آمریکا متولد و به همراه خانواده‌اش به سانفرانسیکو عزیمت نموده و تا زمان مرگش در آنجا ساکن شد. نام اصلى وى «هوارد استانتون لوى» بود. وى در شانزده سالگى خانه را ترک و در سیرکی به تربیت شیر مشغول می‌شود.[2]

وى در 30 آوریل سال 1966م در شهر سانفرانسیسکو آغاز به تبلیغ و ترویج اندیشه شیطان‌پرستى نمود.[3] و همانسال کلیسای شیطان را پایه‌گذاری کرد و رهبری مراسم دفن، عروسی و هفتگی شیطان پرستان را بر عهده گرفت.[4] او با جمع کردن پیروانش در گروه‌های سری‌ای بنام «حلقه‌های جادویی»[5] با سری تراشیده به آنان وعظ می‌کرد.

در حد فاصل سالهای 73 ـ 1972 دو کتاب در همین زمینه تحت عناوین «انجیل سیاه» و «فلسفه پرستش شیطان» از خود بر جای گذاشت.^[6]و «انجیل شیطانی»[7] را نیز در سال 1969 منتشر ساخت؛[8] که بیش از یک میلیون نسخه آن به فروش رفت.[9] او «جادوی شیطانی» را بسال 1970 و «مناسک شیطانی»[10]را نیز بسال 1972 نوشت. سه کتاب اخیر، کتاب مقدس کلیسای شیطان می‌باشد.[11]

آنتوان زندر لاوی پس از مطالعه در رشته جرم‌شناسى در شهر سان‌فرانسیسکو، مشغول خدمت سربازى بود که از آن فرار می‌کند. لاوى در 1952 به عنوان عکاس پلیس جنائی سانفرانسیسکو مشغول به کار شد. به گفته خود لاوى، تجربیات همین دوره باعث شد که وی منکر خداشود.[12]

زندگى و جلسات هفتگى لاوى در خانه بزرگى معروف به «خانه سیاه»^[13] برقرار بود. خانه‌ای که در سال 1991 بعد از محکوم شدن در دعوایى میان او و همسر سومش، دیانا هاگرتى، مجبور ‌شد، آنرا بفروشد. البته برخی، بحران مالى جهت بازپرداخت بدهى‌ها را علت فروش خانه سیاه می‌دانند.^[14]زندگى در این خانه، با حیواناتى مانند رتیل، مار، پلنگ و شیر، توجه بسیارى را به خود جلب کرده بود.[15]

لاوى بعد از آنکه کلیساى شیطان را در سال1966 بنا‌نهاد، چهره مشهور محلى و تا حدى از جایگاه ملى نیز برخوردار ‌گردید. اما در دهه 1970 محبوبیتش را بتدریج از دست مى‌دهد و در سال 1975 به دنبال نزاع با معبد ست[16]، از فضاى عمومى کناره مى‌گیرد. او دوباره در دهه 1990 با آلبومى از موسیقى‌هاى خود و عکس‌هاى زیبایى اندام به عرصه اجتماع باز مى‌گردد. از آلبوم‌هاى موسیقى وى «شیطان به تعطیلات مى‌رود» نام دارد.

گویند لاوى تا زمان مرگ روى کتاب خود با عنوان «شیطان سخن مى‌گوید»[17] کار مى‌کرد. این کتاب در سال 1998 با مقدمه‌اى از اسقف اعظم کلیساى شیطان، مارلین مانسون[18] به چاپ رسید.[19]

او همچنین هنرپیشه و مشاور بسیاری از فیلم‌های هالیوود بود. وی در فیلم بچه رزماری[20] در سال 1968 نقش شیطان را بازی کرد.[21]

در سال 1990 دختر کوچک او «زینا»،[22] در انظار عموم از پدرش دوری مى‌جوید و به راهبه کلیساى رقیب یعنى معبد ست مبدل مى‌شود. زینا، پدرش را دروغگو و غیر قابل اعتماد، و حوادث زندگى او را سراسر دروغ مى‌خواند. [23]

مرگ آنتوان لاوى در 29 اکتبر 1997 اتفاق افتاد که خود، مهم‌ترین حادثه در تاریخ کلیساى شیطان بود. کلیساى شیطان از این زمان رو به افول نهاد و ازشهرتش کاسته شد.