24 آبان 1393, 14:0
كلمات كليدي : دلالی، بایع، مشتری، حقوق تجارت، معامله، قرارداد دلالی، اجرت، عقد
دلال در لغت به معنای «میانجی بین بایع و مشتری، کسی که با دریافت حق معینی واسطه مابین خریدار و فروشنده میشود» آمده است.
در اصطلاح حقوق تجارت «کسی است که با دریافت حق معینی واسطه بین خریدار و فروشنده میشود؛ به عبارت دیگر دلال کسی است که در مقابل اجرت واسطه انجام معاملاتی شده یا برای کسی که میخواهد معاملاتی نماید طرف معامله پیدا میکند، در دلالی مقررات وکالت اجراء میشود».
همه اقسام عملیات دلالی، تجارت محسوب میشود. مراجعه به دلال برای انجام معامله جز در مورد معاملات بورس اجباری نیست و طرفین آزادند به واسطههامراجعه کرده و با پرداخت مبلغ مختصری حق دلالی، مشتریان معتبر پیدا کنند.
1) برای معاملات ملکی.
2) برای معاملات تجاری.
3) برای خواروبار و سایر امور شهری.
شخص میتواند در رشتههای مختلف دلالی نماید ولی باید برای هر یک از آنها، پروانه جداگانه اخذ نماید. دلال علاوه بر دلالی شخصاً میتواند تجارت کند و میتواند در معاملهای که به عنوان دلال انجام میدهد، خود نیز سهیم یا منتفع باشد.
یک نوع دیگر دلالی نیز طبق قانون بورس پیشبینی شده است که کارگزار نامیده میشود و تشریفات دلالی و أخذ پروانه برای آن تابع قانون بورس میباشد.
قرارداد دلالی، عقدی جایز است؛ یعنی طرفین قرارداد (آمر ودلال) میتوانند آن را فسخ کنند. در صورت فسخ قرارداد دلال نسبت به عملی که انجام داده یا به ترتیبی که در قرارداد قید شده، مستحق اجرت و مخارجی که کرده است، خواهد بود.
دلال جز معرفی طرفین معامله به یکدیگر وظیفهای ندارد و جز با اجازه مخصوص نمیتواند نمایندگی یکی از طرفین را عهدهدار باشد یا آن که طرف معامله قرار گیرد و به همین ترتیب جز در مواردی که از یکی از طرفین ضمانت کرده باشد، دلال هیچ گونه تعهدی نسبت به اجرای معامله و حسن انجام تعهدات طرفین ندارد. با انجام معامله عمل دلال خاتمه مییابد.
دلال وقتی مستحق اجرت میشود که عمل دلالی را انجام داده باشد؛ لذا دلال در صورتی میتواند حق دلالی را مطالبه کند که معامله به راهنمایی یا وساطت او تمام شود.
در صورتی که معامله به رضایت طرفین یا به واسطه یکی از خیارات قانونی فسخ شود حق مطالبه دلالی از دلال سلب نمیشود مشروط بر این که فسخ معامله مستند به دلال نباشد.
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان